PRINSENDAM
Wij lagen aan het
wachtponton recht tegenover de Royersluis in een bocht van de Schelde. Zeer
onrustig door de golven van voorbij
varende schepen. Opeens verscheen
de neus van een zeer groot schip om de hoek. Het was de Prinsendam van
de Holland Amerika Lijn. Dit ruim 200 meter lange schip met 9 dekken hoog voer
op eigen kracht 50 meter langs de Gairloch. Een imposant gezicht. Verderop voorbij
het scheepvaartmuseum hielp een sleepboot het cruiseschip bij het keren en
vastleggen aan de kaai. De Prinsendam lag uiteindelijk nog dichter bij het centrum dan wij later in het Willemsdok.
De volgende ochtend zagen wij de gasten van boord komen. We schrokken van hun leeftijd. Na het sluiten
van veel bejaardentehuizen, zijn er gelukkig
ook nog drijvende. Diegenen die het zich kunnen permitteren hebben wel geluk.
ANTWERPEN
Met Ellen aan boord zijn wij van Gent naar Antwerpen gevaren
over de Schelde. Een getijderivier met een verval tussen eb en vloed van 2
meter in Gent tot 5,50 meter in Antwerpen. Ruim 3 uur na hoog water in
Antwerpen is de beste tijd om uit Gent te vertrekken. Dat kwam prima uit voor
ons. Om 11 uur in de ochtend gingen wij door de laatste sluis te
Merelbeke. Ruim 5 uur later waren wij in
'den Anvers'. Normaal gaat de recreatievaart
door de Kattendijksluis, drie uur vóór en drie uur na hoogwater, naar het Willemsdok, de jachthaven. Maar de
sluis is
al een maand gesloten. Bij graafwerkzaamheden in de buurt is een kabel
losgetrokken en de sluis zit zonder stroom. In België is het dan gebruikelijk
om zich eerst over de schuldvraag te
bekommeren. In dit geval leidde dat zelfs met advocaten tot rechtszaken door de
betrokken instanties. En men gaat in beroep als het tegenvalt etc. Pas als de
schuldige is aangewezen dat maanden kan duren gaat men beginnen met de reparatie. Ik moest daarom
door de Royersluis. Bedoeld voor de beroepsvaart en alleen toegankelijk als de
boot een FD-nummer heeft. De aanvraag is gratis en bedoeld o.a. voor het innen
van havengeld. De rekening krijg je later thuis gestuurd. In het Willemsdok is
havengeld bij het liggeld inbegrepen. Ik heb dus het nummer alleen nodig om
door de Royersluis te komen. Van te voren aanvragen want zonder kom je echt de
stad niet binnen. Dat overkwam een Duitser die reeds aan het wachtponton aan de
overkant van de Schelde lag te wachten. Ik gaf mijn die ochtend per mail
gekregen nummer door en kon om 19.00 uur de sluis door. De Duitser had bij
aanmelden kennelijk het nummer van zijn Vlaams vaarvignet doorgegeven want hij werd
niet opgeroepen voor de doorvaart van 19.00 uur, ondanks al zijn protesten. Van
een FD-nummer had hij nog nooit gehoord. Achter 6 beroepsvaartschepen mocht ik achteraan aansluiten, geholpen door een sluismeester.
Het schutten duurde een half uur en het werd het donker in de 100 jaar oude sluis.
Nadat alle vrachtvaart de sluis uit was maakte de sluismeester mijn lijnen los
en kon ik nog net voor de aanstormende invarende beroepsvaart de sluis
verlaten. Met een grote bocht erom heen
varend kon ik ook nog net door de Londonbrug en de Siberiabrug, de brugwachter
had gelukkig op mij gewacht. Na 5 uur varen en 5 uur wachten op één sluis en 2
bruggen waren wij eindelijk in het Willemsdok en kon onze apéro beginnen. De
Duitser hebben wij niet meer terug gezien in de haven. Hij heeft waarschijnlijk
noodgedwongen moeten kiezen voor de jachthaven op de linkeroever. Ook toegankelijk
via een sluis. Maar slechts open één uur
voor tot één uur na hoogwater. En aan het wachtponton mag je de nacht niet
doorbrengen met je boot....
Ons vaarplan is om vanuit Antwerpen via Eindhoven en
's-Hertogenbosch terug naar Aalsmeer te varen. Dat betekent via een stuk
Albertkanaal, Kanaal Kwaadmechelen-Dessel naar het Kanaal van Bocholt naar
Herenthals. Langs de kanten van dit kanaal staan nog steeds bunkers in het
water. Toen tussen de 2 wereldoorlogen er opnieuw dreiging kwam vanuit
Duitsland heeft men deze als verdediging gebouwd. Met 2 schietgaten naar beide
kanten van het kanaal voor een
mitrailleur, dat zou de Duitsers zeker tegenhouden, mochten ze over het water België
gaan binnenvallen. Net als Nederland was ook België snel overrompeld door het
Duitse leger. Deze bunkers hebben ze niet eens gezien. De bunkers zijn daarom allemaal nog intact en werden alleen
ontmanteld. Met betonnen muren van één
meter dik was het na de oorlog onmogelijk deze puisten langs de oevers te
verwijderen, in de weg staan ze ook niet. Behalve die in Oud-Turnhout. Na ruim
zeventig jaar wordt er nu in 2018 gesproken om die toch maar te verwijderen. De
andere bunkers fungeren tegenwoordig als verblijfplaats voor vleermuizen met de
2 schietgaten als ingang. Eind september varend over dit kanaal zien wij ook vele
vogels overvliegen naar het zuiden, terwijl wij verder naar het noorden varen.
HOE WIJ GEVAREN
ZIJN IN 2018
Eind februari hebben wij ons nieuwe appartement betrokken,
meestal de tijd om naar onze boot terug te gaan. Dit jaar waren wij 2 maanden later dan normaal terug op de
Gairloch in Briare. Half mei vertrokken
wij van uit Briare richting Aalsmeer. Onze boot is nu 7 jaar in Frankrijk en
voor sommige reparaties kan je beter
terug zijn in Aalsmeer. Op de kaart is te zien hoe wij zijn terug gevaren. Terug in Aalsmeer hebben wij van uit Briare over
water 1672 km afgelegd, via 352 sluizen en 12.822 meter aan tunnel. Voorlopig een eind aan onze blog dit jaar. We
gaan eens nadenken over waar naar toe te varen volgend jaar.