zondag 28 juni 2009

deel 8

In Potsdam bevinden zich de grootste parken van Europa. Je kan er eindeloos fietsen en komt dan af en toe wat residenties en 'zomerhuisjes' tegen van de Pruisische vorsten. Eigenlijk wilden we alleen slot Sans Souci van Frederik de Grote bezoeken.
Maar er komt hier geen eind aan alle buitenhuizen. We hebben ze bijna allemaal gezien. Eigenlijk hadden we beter een fietsvakantie kunnen houden hier. Fietsen mag overal, ook op de stoep en in alle parken mits je geen Polizei tegenkomt ! Na alle parken doorkruist te hebben bleken er toch maar een paar echte fietspaden te zijn : die met een groene middenstreep : dat was ons nog niet opgevallen ! Frederik de Grote is hier nog steeds erg geliefd. Hij haalde Russen naar Potsdam om de fruitteelt op poten te zetten. Thans vele prachtige houten huizen met grote boomgaarden en zelfs een kleine orthodox Russische kerkje. Ook Nederlanders werden naar Potsdam gehaald als ambachtslieden : een typisch Hollandisch Viertel met een 150 huizen. Jaarlijks veel Hollandse feesten. Zo komen ook de Alkmaarse kaasdragers hier jaarlijks op bezoek, een beetje van bij ons in de Jordaan.
We hebben net de week van de tulpen gemist. Maar het belangrijkste wat de Hollanders voor Potsdam en Duitsland hebben betekend: Wij hebben de aardappelen( met behulp dus van Frederik ) hiernaar toe gebracht ! Thans geen worst te krijgen hier ohne Kartoffelnsalat !
Tot onze verbazing leggen veel Duitsers een aardappel ( met in viltstift geschreven noch viel Dank fur die Kartoffeln ) op de overigens zeer eenvoudige grafsteen van Frederik naast het kasteeltje Sans Souci, zonder zorgen dus.

In Potsdam lagen wij in een rustige jachthaven, dachten wij. Om de jeugd te interesseren voor de watersport worden wekelijks lessen gegeven in het varen in rubberbootjes met buitenboordmotoren. De hele middag waren ze bezig een parkoer uit te zetten met boeien waar
op maandag van 5 tot 7 uur 's-avonds werd geoefend om zo snel mogelijk doorheen te varen en tenslotte de boot stil te leggen en een reddingsboei om een paal te gooien ! Er worden zelfs landelijk wedstrijden gehouden De hele haven was razend enthousiast en wij stomverbaasd. Gelukkig waren de week tevoren 5 buitenboordmotoren gestolen, vast door de Russen zo verzekerde men mij. Anders was de herrie 2x zo erg geweest.
Deze brug is wereldberoemd, je herkent hem vastwel : de Glienicker Brucke. De grens tussen Oost en West-Berlijn was midden op de brug. Daar werden in de koude oorlog spionnen uitgewisseld. De grens tussen oost en west verliep in die omgeving erg vreemd. Soms dwars door een kerk. Er waren zelfs 2 West-Berlijnse enclaves in Oost-Berlijn, waar een 100 mensen woonden en die alleen over een kleine brug over het Griebnitzkanal daar in de buurt (met 24 uur Vopobewaking) te bereiken was. Hoe verzin je zoiets .
Posted by Picasa

dinsdag 16 juni 2009

deel 7

Hierboven ons uitzicht over het water vanaf de boot in Brandenburg : het Wohlfahrtsforum. Het grote gebouw ( bij de vlag van de rondvaartboot ) is het Stadtbad. Gelukkig niet meer in gebruik omdat de Heizung kapot is. Het lage gebouw ernaast is de Turnhalle, staat ook leeg... In de Ozziestijd zullen daar veel kinderen dagelijks zijn opgezweept tot grote ( olympische) presentaties : trieste herinneringen uit dat tijdperk. 's-Avonds na het eten maken wij vaak een wandeling door de omgeving. Zo ook in Brandenburg. Wij lagen aan een parkje.
Aan het einde lag een groot parkeerterrein met een groot gebouw, thans een gebouw voor gemeentezaken, Ons oog viel op grote borden waar de geschiedenis van dit terrein opstond. In de beginjaren '30, toen de nationaal-socialisten in Duitsland in opkomst waren stond daar van oudsher een gevangenis, heel veel vroeger zelfs een klooster. Een gebouw dat door de Nazi´s werd 'omgetoverd' tot officieel een Landepflegeanstalt voor chronisch zieken ( veel tuberculosepatienten) en psychisch gestoorden. In werkelijkheid was dit camouflage voor een Euthanasieanstalt type T4, waar in die tijd van alles uitgeprobeerd werd om te zien wat mensen konden doorstaan : er waren zelfs kleine gaskamers . Van 1933 tot 1936 werden daar 9000 mensen omgebracht . Over heel Duitsland verspreid ( precies op een kaart aangeven) waren er in de begin jaren '30 nog een tiental van die Landespfplegeanstalten. Een ´proeftuin´ voor later, voor de Endlosung , als met de 'Lebensunwerte', zoals homosexuelen, Romazigeuners, Joden en Staatsunfreudlichen moest worden afgerekend. Met Duitse precisie staat op die borden vermeld waar de isoleercellen, de gaskamers, de vooraadkamers van het gas en de lijkenkamers waren. Dit alles met de grote St Nicolaikirche dichtbij aan de overkant, die nog steeds in volle glorie op het plein aanwezig is. Zo Zo wandelen we in deze omgeving door de overblijfselen van onze geschiedenis heen. Het Pruisisch vorstendom met al hun oorlogen en hun praalzucht, het Nationaal-socialisme, het Communisme en nu de opbouw van een nieuw Duitsland en een nieuw Europa. Op elke hoek van de straat borden voor de verkiezingen voor het Europese parlement.
Stil zijn wij naar de boot teruggelopen.


Na Brandenburg, 1 sluis verder komen we in compleet andere wereld terecht. Breed water en veel groen. Ze noemen het hier Seeen, maar het zijn gewoon meertjes, met veel ondieptes en dus veel groene en rode tonnen. Ook met heel veel vogels, m.n buizerds en reigers Elsbeth raakt in de war van zoveel vogels in de lucht.... We hebben nu een boekje gekocht Wass fliegt denn da.? Dit helpt niet veel want al die vogels hebben Duitse namen ! Ooit gehoord van een Bachstelze ? Die heeft zelfs een tijdje bij ons op het voordek vertoefd.

Op naar Potsdam. Daar is vast wel een sneeuwbal te koop voor Elsbeth !!!
Posted by Picasa

donderdag 11 juni 2009

deel 6



Hierboven de achterpagina van Le Monde Diplomatique van mei 2009. Dit keer niet door Elsbeth gemaakt maar door haar zusje Hanneke die samen met haar vriend Cornelius in Berlijn woont. Dit is een afdruk uit hun gezamenlijke boek over de Berlijnse muur genaamd 'BrandMauerEngel". Voor een betere kijk op haar werk kan je op haar site kijken : www.xs4all.nl/~ietjes of http://www.co-sign.de/ Je begrijpt dus nu wat wij in Berlijn gaan doen : gewoon op familiebezoek !

De laatste en allergrootste kanaalbrug van het Mittellandkanaal over de Elbe, 918 meter lang en 32 meter breed, de langste van Europa. Je mag alleen als pleziervaart mee direct achter de beroepsvaart ( eenrichtingsverkeer). Voor ons was dat een antieke rondvaartboot met onleesbare gotische letters versierd.
Deze tekening uit Brandenburg is speciaal voor nicht Polly-Anne en haar Amerikaanse echtgenoot Roland. Ze ontvangen wel de tekeningen, maar geen tekst. Nicolette en Shaggy wonen en werken een stukje verder op in de States en gaat ze helpen om ook de teksten erbij te kunnen krijgen en lezen. Brandenburg is een bisschopsstad gebouwd op 3 eilanden met natuurlijk veel kerken, gebouwd in gotische baksteen. Erg donker van kleur en iedere baksteen is anders geplaatst. Ze waren in die tijd erg creatief met baksteen. Het Donnerkraut groeit al sinds 1470 uit het hoofd van Roland (5 meter lang) en moet de stad bewaken tegen blikseminslag. Echter heeft het niet geholpen tegen de 'inslagen' van de WO 2. Vooral vele donkere gotische ramen hebben dat niet overleefd. Thans is het hersteld met lichter glas, wat het interieur minder somber maakt.

vrijdag 5 juni 2009

deel 5


'Broomservice 'op het zonnedek tijdens de pinksterdagen

Fransje en Noortje kwamen bij ons 'thuis' in Hannover om de pinksterdagen door te brengen.
Vrijdagavond rond 10 uur kwamen zij per auto aan om de komende dagen mee naar Wolfsburg te varen en om te zien
of het allemaal wel goed met ons ging ! Het enige doel van de dames bleek om uitgerust en gebruind thuis te komen. Alles op deze tekening, behalve het meubilair wat nog wit is moet een mooie tint bruin worden en dat in een weekend. Achteraf zijn ze wat gerood vlekkerig thuisgekomen !


Wolfsburg = Volkswagen. Alles heet hier zo Volkswagenfabrieken/Schule/ Arena/ Museum/Sparkasse etc.
Op de achtergrond ligt 300 meter fabriekaan de kade en 'de Autostadt' aan het kanaal. Het gebied is 300000 m2 groot. Je kan dagenlang voor 15 euro/dag alles bezichtigen in futuristische gebouwen en aan activiteiten deelnemen. Zo zijn er trapauto's voor de kleintjes en zijn er voor de'grote kinderen' Volkswagen-terreinwagens aan de andere kant van het kanaal door buizen, vijvers en hoge heuvels heen kunnen rijden.
De volgende dag zijn we Wolfsburg ingegaan. In de Porschestrasse was een koninginnedagachtige vlooienmarkt in 25 graden warmte met een alles overheersende baklucht van Bratwurst. We zijn het museum ingevlucht, daar hebben we geen spijt van gehad. Een ongehoord goede collectie moderne kunst in een prachtig gebouw. Zie rechtsboven op de hoogste etage zaten wij op een terras in luxe design loungestoelen, net boven de stankgrens. Met de trein zijn de dames in namiddag vertrokken naar Hannover om met de auto weer naar huis in Amsterdam te reizen. ( NOG BEDANKT VOOR ALLE HULP FRANS!, zonder haar was er geen blogspot.

Posted by Picasa

deel 4


Over Duitsers raken wij Nederlanders natuurlijk nooit uitgesproken. Na 3 weken varen door Duitsland ik ook niet. Het is op zich, denk je een ordelijk land, punktlich etc. Maar ……Wat de watersport betreft en maritieme zaken is dit zeker niet zo, wel zijn de Duitsers gastvrij met vele jachthavens , ligplaatsen met alle voorzieningen . Zo zijn de waterkaarten hier heel summier en zeker in de buurt van Berlijn onoverzichtelijk : ga je naar een volgende kaart dan moet je soms de kaart 90 of 180 graden draaien om enig inzicht te krijgen hoe je koers moet zijn. Boeien ( in soms erg ondiepe meren ) zijn wel gelegd, maar niet genummerd. In Dorsten lagen wij op een algemene ligplaats met één water en stroomafnamepunt., waarop alleen een telefoonnummer opstond als de sleutel niet werkte…. Hoe je aan zo’n sleutel kon komen stond er niet bij. Een Duitser belde het storingsnummer en kreeg toen tot zijn verbazing de volgende sluis aan de telefoon die nergens iets van wist. Er waren wel sleutels verkrijgbaar voor 10 euro met 8 euro statiegeld, misschien ging het daarom ?
Na ons vertrek uit Wesel bleek mijn marifoon niet meer te werken.. Aangekomen in de eerste sluis in het Wesel-Dattlen kanaal werkte die niet. Aangelegd bij de beroepsvaart heb ik me via zijn marifoon gemeld en mocht met 2 x beroepsvaart de sluis in. Ik heb aan het voor mij liggende schip gevraagd om mij te melden voor de volgende sluis. Bij de grote sluis gingen de beide schepen de sluis in… vlak voor mij ging het licht op rood 40 meter voor de sluis ! Ik terug naar de wachtplaats voor de sport. De kleine sluis ging vervolgens open, vrachtvaart eruit , sluis weer dicht !?. Ik ben toen maar naar een plaats gevaren waar ik van boord kon en op naar de sluismeester. Tja ik had me niet gemeld en op mijn vraag waarom hij niet begrepen had, dat ik de intentie had om door de sluis te varen zoals in de vorige sluis was zijn enige antwoord : IK HAD ME NIET GEMELD !Regels zijn regels.




Ooit wel eens 3x door dezelfde sluis geschut ? Ik wel ! Sluis in, 5 meter verval omlaag , na 4 meter kwam er van de andere kant met veel lawaai net zo veel water in de sluis.Dan is het toch wel handig als de marifoon het doet om de sluismeester te waarschuwen ! Sluizen stop, water weer omhoog. Verzoek de sluis de sluis ‘raus en plaats te nemen op de Sportwarteplaats van 15 meter lang , waar inmiddels een bootje van 8 meter lang lag.
Op een andere plaats liggen werd mij door luidsprekers duidelijk verboden ondanks honderden meters vrije ligplaats ! Improvisatie ( er zat een b lok hou t tussen schuifdeuren en hebben uren op een duiker gewacht ) kennen zij niet ( inmiddels was ik ook in voormalig Oost-Duitsland beland) Verder zijn de waterwerken fantastisch. Sommige sluizen zien er uit als kleine kasteeltjes.Byzonder was de Schachtschleusse in Minden met opvangkamers voor het water naast de sluis : zo konden er per schutting 4000 kuub meter water worden gespaard. Vinden wij zelf een aquaduct al byzonder over de A4 , hier zijn honderden meters Kanalbrucke over de Elbe en de Weser. Alleen wel even melden per marifoon , het is eenrichtingsverkeer, niet melden kost 35 euro

Posted by Picasa