CANICULE 3

Aan hittegolven kwam geen einde. Helaas zaten we nu op het Canal entre Bourgogne et Champagne  en met temperaturen tot 38 gr. De ergste hitte  zijn we doorgekomen in Froncles. Het kanaal loopt langs een steile bergrand, die ons tot half elf schaduw gaf.  De boot afdekkend met zonwerende lappen kreeg je rond 5 uur schaduw van een hoge heg. Zwemmen is er niet bij in het ook door de hitte te vieze  kanaal. Veel douchen dus . Er is stroom, water en goede WIFI aan de kade.  Het was ook een camperplaats, waar iedereen bleef hangen onder zijn eigen boom.  In het dorp zijn 2 bakkers, een slager, presse en een Carrefour Express. Meer hadden we niet nodig om de tropische dagen door te komen. Voor varen en sluizen was het veel te warm. Een uurtje 'rondlopen' in de Carrefour expresse met prima airco, dan kon je er weer even tegen. Een week lang niksen! En toen het onweer en de regen begon hebben we van de campers hartelijk afscheid genomen. Praatjes over het warme weer gaf na een week een enorme band. Iedereen vertrok opgelucht dezelfde dag naar aanleiding van de toekomstige slechtere  weersberichten !

        

                           TIJDELIJK  ONDERKOMEN

Halverwege het kanaal, waar geen botenverhuurders, zijn komen wij de grootste huurboot van 'Le Boat', type Horizon 14,99 meter lang, tegen. Vaarbewijs is nodig vanaf 15 meter ! Dus geen vaarbewijs nodig en aan boord een keurig Frans echtpaar. Ze hadden hun huis verkocht en konden over een paar maanden pas hun nieuwe betrekken.  Zij huurden geen vakantiewoning, maar een boot.  Vertrokken uit Saint Jean de Losne en hun plan is om na het Canal tussen Bourgogne en Champagne rechtsaf via het Canal tussen de Marne en de Rijn naar Nancy en vandaar via het Canal des Vosges en de Petite Saône terug te varen naar het vertrekpunt, ca 650 km. Onderweg familie en vrienden bwzoekend. Op zich een prima plan, maar deze boten hebben slechts voor 3-4 weken diesel aan boord. Wij lagen in Joinville, vlakbij een grote supermarkt met tankstation. De 'schipper'met zijn vrouw is zeker 3x met jerrycans heen en weer gelopen.  Tja en verderop rechtsaf naar Nancy krijgt hij problemen. Op  het hoogste punt bij de tunnel van Mauvages is een vaarstop  vanwege te weinig water en dat zal op korte termijn niet verbeteren. Linksaf is ook geen optie. Dan moet je via de kanalen van Bourgondië met een grote omweg terug, waar binnenkort ook een tekort aan water dreigt. Er zit niets anders op dan het Canal tussen Bourgogne en Champagne weer terug te varen. Hij weet in ieder geval wáár hij op de terugweg kan tanken !

                                                                       MIKO

Zoals de Castellane-toren  het boegbeeld is van het Champagnehuis in Epernay, zo staat in Saint Dizier de toren van Miko. Van de ijsjes op een stokje. Zij vonden uit dat met kokosolie het ijs bleef plakken op een stokje. Opgezet door een Spaanse emigrant in 1920 is  MIKO ( samenvoeging van MI, eerste letters van de zoon van een familielid en de laatste letters van hun hond KO )  uitgegroeid tot een bedrijf met 6000 werknemers in 1970-1980. Zij hebben zelfs 20 jaar lang een wielerploeg gesponsord in de Tour de France. In de jaren 90 kregen de erfgenamen ruzie over de erfenis en het bedrijf is in verval geraakt en  opgekocht door Unilever. Elders, maar wel in Saint Dizier, is een nieuwe fabriek gebouwd.  De toren is nu Mikomuseum en op het oude fabrieksterrein aan de haven zijn een cinemacomplex  en luxueuze appartementen gebouwd. Langs het kanaal is de MIKO-toren een opvallend bouwwerk in een verder niet opvallend stadje. Zoals in Amsterdam worden oude bedrijfsterreinen  nieuwe originele woonwijken.

CANICULE 2

                                                                        

Op het kanaal tussen Bourgogne en Champagne is zwemmen uit den boze, het water is  echt te vies. Bomen zijn er wel maar de oevers zijn door ondiepte en stenen onder water meestal ontoegankelijk. Er is echter wel een tunnel op het hoogste punt, 340 meter boven NAP. Deze tunnel van Balesmes gaat onder een deel van het plateau van Langres door. Er boven ontspringen maar liefst 4 rivieren, waaronder de Seine en de Marne.  Diep onder de grond is het 5 km lang lekker koel met  maximale snelheid van  4 km. Het binnen varen ging op zijn 'Frans'.. Bij de laatste sluis  kregen wij van de sluismeester toestemming voor doorvaart.  Verderop een groot bord met Fermé én een groen licht. Op het punt de tunnel in te varen sprong een groen licht op rood ! En halverwege een tegenligger tegen komen  en achteruit varen in de smalle tunnel ? Liever niet. Bellen naar de sluismeester. Ik moest maar niets van alle lichten en borden aantrekken, gewoon doorvaren.   Na ruim een uur koelte  kwamen wij zonder tegenliggers afgekoeld  helaas  weer terug in de warmte aan het eind van de tunnel beneden bij  Langres. Vroeger kon je vanaf het treinstation beneden met een tandradbaan omhoog naar de vestingstad, gebouwd op een berg. Dit is  helaas niet meer mogelijk. Nu rijdt er een bus naar de stad. Er is nauwelijks tijd om in te stappen en de vrouwelijke chauffeur scheurt met grote precisie door de vestingwerken en poortjes heen over de steile wegen. Voor die 80 eurocent is een ritje in een ' achtbaan'  niet duur. 

                                                     BOOT  ZONDER  VLAG

Bij Langres hadden wij een weerzien met Geert en Paula op de 'Botkil' uit Leuven. Vier jaar geleden lagen wij wekenlang met nog een Belgische boot riant op een schaduwrijke plek in de Herault bij Agde, vlakbij de Middellandse zee. Precies 4 jaar geleden want ik heb bij hem aan boord vele wedstrijden van het Nederlands ( dit jaar helaas er niet bij) en het Belgische elftal ( deed het dit jaar heel goed) gezien tijdens het wereldkampioenschap voetbal.  Zij waren na zo veel jaar in het zuiden nu op weg terug naar België. Onderweg hadden zij de grootste  nachtmerrie meegemaakt, waar elke schipper bang voor is. 's-Nachts zijn hun lijnen doorgesneden, waarmee zij aan een ponton vastlagen. En dat gebeurde niet in een kanaal tussen 2 sluizen, maar op de Rhône bij St Etienne-des-Sorts, 40 km boven Avignon. Zij werden wakker omdat de boot scheef lag, vast in boomtakken stroomafwaarts 4 km verder aan de overkant, niet ver van een barrage.... Zij konden gelukkig zelf loskomen, maar zij zijn de schrik nog steeds niet te boven. Het gebeurde op de avond van de voetbalwedstrijd van Frankrijk tegen België en zij hadden de Belgische vlag achterop. Er wordt  nu niet meer gevlagd door de 'Botkil' zolang zij door Frankrijk varen.

DE  RODE  MAAN

Een boot is de plaats bij uitstek om natuurverschijnselen waar te nemen. Jaren geleden hebben wij overdag, dobberend op onze oude boot de Orient op de Overijselse Vecht voorbij Dalfsen , overdag een zonsverduistering meegemaakt. De vogels werden opeens stil en het ging schemeren om 11.00 uur in de ochtend. Een paar jaar geleden stonden wij om 2.30 uur op om de apocalyps waar te nemen op het Canal de Briare. En nu was ons een rode maan beloofd. We hebben er lang op moeten wachten. Opeens verdwenen alle wolken en hebben we een kwartier lang een rode maan gezien. Toen kwamen de wolken helaas  weer terug.

CANICULE 1

Nederland beleeft deze zomer de ene na de andere hittegolf. In Frankrijk is het nog een paar graden erger. De eerste hittegolf hebben wij overleefd op de Saône, een rivier dus je kan er zwemmen ter verkoeling. Bochtig en met veel bomen langs de oevers. Met behulp van mijn kompas zoek ik een plek uit waar na 12.00 in de middag schaduw is voor de rest van de dag. Het liefst zelfs onder een boom.  Maar dan lig je wel prima voor enkele dagen.  Meestal heeft  een visser die ruim gemaakt vanaf de wallenkant, door ons vanaf het water met een snoeischaar  extra bijgewerkt. Soms eisen ze het plekje op, zij betalen voor een vergunning. Maar wij ook voor een vignet van  de VNF. En mag je overal aan de wal liggen, zelfs op een vissersplek.

                                              DOMMARRIEN

In Dommarien lig je aan een ponton. Met 60 meter snoer kan je via de rustige camping municipale stroom krijgen. Geen winkels, 'plein campagne'.  Later kregen wij een zeilboot langzij, met hun diepe kiel is het voor hen makkelijker om aan mijn boot dubbel aan te leggen dan aan de kade. Op weg van hun thuishaven in Normandie  binnendoor via de  Rhône, Canal du Midi naar Bordeaux en overzee terug naar huis. De schipper  noemde de streek zelfs 'profond campagne'. Volgens het bord van de Halte Nautique zou er 5 km verderop een bakker zijn in Piepape. Maar die bleek al 2 jaar voorgoed  'fermé' te zijn. Eenmaal terug aan boord bleek de rijdende bakker op de camping langs te zijn geweest. Het werden dus crackers, die hebben wij voldoende aan boord. Op het platteland moet je op alles zijn voorbereid



                                                          WESPENPLAAG

Ook in Frankrijk is er dit jaar een wespenplaag. Daar weet Elsbeth alles van. Zij weet blindelings haar glas wijn te vinden als ze met iets bezig is. Zo ook die middag. Opeens klonk het : HELP! Ik rende naar boven. De tafel zat onder de wijn met ergens een dronken wesp die in haar glas was gevallen en in haar lip had gestoken. Gelukkig niet in haar keel. Met prednison en veel ijsklontjes tegen de zwelling en de pijn is het gelukkig goed afgelopen. Sindsdien drinkt ze wijn uit een glas met een dekseltje.

FIEP  WEER  AAN  BOORD

Voor iedere kapitein is de grootste bedreiging :  een kleinkind aan boord ! Vorig jaar ging het prima, ze kon nog niet kruipen laat staan lopen. Inmiddels klimt en klautert ze overal op en af , praat nog niet, begrijpt veel en weet duidelijk te maken wat ze wel of niet wil. Opa en vader zien er wel tegen op. Volgens oma en moeder is het goed te doen als ze maar een zwemvest aan heeft  met een gietertje en een emmertje.  Gekleed in 'Le Petit Bateautjes' , dankzij beide oma's is Fiep helemaal voorbereid  op haar cruise met 'Broomservice'.

                                       DEJEUNER  SUR  L'HERBE

Het werd verschrikkelijk warm. We kenden op het begin van het  Canal Rhône au Rhin een uitstekende schaduwplek om een rustige middag en nacht door te brengen met veel schaduw. Na de lunch was Fiep de enige die absoluut geen behoefte aan een siësta had....  We hadden veel dekens en het bedje van Fiep buiten gezet, zodat zij de broodnodige nachtrust van de vorige nacht  in kon halen....Tot onze verbazing hebben vader en dochter die nacht voor het eerst van hun leven wild gekampeerd bij ons aan boord en heeft iedereen, zelfs Fiep, die nacht goed geslapen.

                                                  KINDERBOERDERIJ

Wij hebben iets raars gedaan met de opvoeding van onze kinderen. De moeder van Fiep vroeg, eenmaal aan boord of er misschien ook een kinderboerderij in de buurt was. Fiep vindt dat zó leuk. Een kinderboerderij in Frankrijk op het platteland ? In het Amsterdamse bos  jaagt ze enthousiast  de geiten op en ze heeft   inmiddels ook een jaarkaart voor Artis ! Maar aan boord ook in Frankrijk  komen de beesten vanzelf naar je toe, zeker op of langs het water. Op de markt langs de kade werden alle hondjes uitgelaten en liepen  kippen, eendjes en konijntjes op marktdag bij de eierboer in een ren. En de rest kwam langs vliegen of kroop aan boord. Zelfs elke mier trok haar aandacht. De hele Franse kinderboerderij om haar heen werd door Fiep royaal bijgevoederd.

DE  FRANSE  VLAG

Een niet onder Franse vlag varend schip in Frankrijk wordt geacht een klein  Frans vlaggetje in de mast te hebben. Raar, maar moeilijk aan te komen in Frankrijk zelf. Een enkele botenverhuurder heeft er soms nog ergens eentje liggen. Na één seizoen is die zó verkleurd en gerafeld dat je elk jaar een nieuw vlaggetje moet kopen.  Maar dit seizoen nergens verkrijgbaar. We hebben afgelopen voorjaar 200 km 'illegaal'  gevaren. Tot het wereldkampioenschap voetbal begon ! Elke Bar-tabac verkocht ze in alle maten en ook nog eens vele malen goedkoper. We hebben er een paar gekocht voor onze thuisreis, je weet maar nooit hoe lang ze meegaan. Wij waren ermee geholpen en Frankrijk werd ook nog eens kampioen met veel toeterende auto's met veel vlaggen na elke gewonnen wedstrijd!

                                             AROMARIE, ARÔME DES VOYAGEURS

Begonnen in Tournus is deze kruidenwinkel verhuisd naar het grotere Châlons-sur-Sâone. De eigenaar is een rasverkoper, afkomstig van de  Franse Antillen. Hij herkent mij elke keer en ik kom altijd met meer pakjes naar buiten dan de bedoeling was. Hij woont nog wel in Tournus en zijn broer maakt de  ( geroosterde) kruidenmengsels thuis in Tournus. Gerenommeerde restaurants komen bij hem de kruiden halen op de Rue aux Fèvres, een smal straatje, waar op zondagochtend één van de leukste markten van Frankrijk wordt gehouden.

                                                         NAVILLY

Dit jaar zijn wij niet met de boot naar Chalons sur Saône geweest maar vanuit Saint Jean de Losne met de auto. Wij wilden de zondagsmarkt daar bezoeken. Onderweg bracht onze TomTom ons door Navilly. En daar aan de doorgaande route is het huis van Charlotte. "Stop " riep Elsbeth ! Ze had het huis al herkend aan de rozen rond het keukenraam en de planten aan het balkon, dat is echt Charlotte. Voor de zekerheid hebben we het gecontroleerd bij de bakker. Inderdaad daar woonde een Nederlandse mevrouw, die uitstekend Frans spreekt. Een foto van de in bloei staande rozen rondom haar keukenraam stuurde ze deze zomer via een app naar ons toe. Ze was er helaas niet, maar we mogen altijd komen, zelfs logeren mits we in een bed van 1,80 cm passen ! We kunnen  in ieder geval allemaal tegelijk naar de WC. Er stonden er genoeg onder een afdak. Vroeger heeft haar huis als stadhuis en later als lagere school gediend en ze houdt alle kinderwc-tjes  in ere !

ONWEER  IN  PALANGES

Het voorjaar kenmerkte zich door zonnige en warme dagen die bijna elke dag met onweer eindigden. Gelukkig steeds rondom ons heen. We hebben vele malen de seconden geteld tussen de flitsen en de donders. Af en toe in de nacht wat 'naregen' van het onweer elders. In Palinges staan bij de brug aan weerszijden enorm hoge bomen. Rond elf uur vanaf het achterdek ontstond een sinister schouwspel. Tussen en rondom de bomen alle kleuren blauw en vele flitsen, niet te tellen, maar geen gedonder.  Zo zal een doof iemand vuurwerk ervaren.

                                                       MONTCEAU  LES  MINES

Vroeger een mijnstad van belang, maar na de sluiting van de mijnen een triest verhaal. Veel leegstand van winkels.  Wel is er een grote havenkom, met een voor Franse begrippen grote  jachthaven.  Afgelopen jaar moesten alle boten in de winter de haven uit voor een grote renovatie.  Half mei dit jaar was het karwei klaar, alleen één ding waren ze vergeten.   Nieuwe pontons en steigers met voorzieningen, alles tiptop, maar de toegangsdeur met code was hetzelfde gebleven  en je kon  van de wallenkant makkelijk de deur nog net zo makkelijk openen als vroeger.  Een 'responsable' achter zijn bureau op het gemeentehuis had besloten tot verbijstering van de VVV en de pas aangestelde havenmeester  dat pas  als de deur vervangen was de haven toegankelijk kon zijn voor boten.  Wij waren er half juni en het zou zeker nog 2 weken duren voor de toegangsdeur vervangen waren. Zes weken later dus... Een sluis verder kan je langs het kanaal aanleggen bij een grote supermarkt van  'LeClerc". Aan een steiger met bolders, waar je overigens amper een roeiboot aan kan vastleggen was het met 5 boten erg druk. Wel makkelijk fourageren daar.  In Blanzy even  verderop lagen alle vaste bewoners  met smacht te wachten tot ze terug konden naar hun vernieuwde haven.

                                                        SAINT  JEAN  DE  LOSNE

Als we voor enkele weken naar Nederland gaan leggen wij onze boot graag voor een paar weken in Saint Jean de Losne in de veilige haven van Blanquart.  Dit jaar moest je de boot daar door een rijstebrijberg van algen 'duwen' om een box te bereiken. De schone streep helder water achter je werd snel opgevuld met een nieuwe groene laag. Een eldorado voor kikkers. Als in de schemering één kikker zijn bek open doet  komen honderden kopjes boven water en geven de andere kikkers allemaal tegelijk hun mening. En dat 10 minuten lang. Ik heb het gemeten  : op ons achterdek  60-70 decibel ! Zijn we op doorreis dan liggen we liever aan de andere kant van het stadje in de Saône aan de Quai National met zijn terrasjes en wijds uitzicht. Maar ook  huurboten leggen er graag aan, als eerste stop na vertrek uit de verhuurhaven. Zo'n eerste keer valt niet mee, veel stress en ze zijn er voor hun lol ! Liggen ze eenmaal vast dan is de rust weer gekeerd. En kikkers zijn hier ook niet.. Sommige huurboten zien eruit als grote insecten. Steken kunnen ze niet maar tegen je aan botsen des te beter. Daarom helpen we ze altijd graag met aanleggen !