2011-01-01

In de 18e en 19e eeuw ontstonden er buiten de stadsmuren van Parijs uitspanningen langs de Seine en de Marne, waar de Parijzenaars zich konden vermaken op feestdagen, Guinguettes genaamd. Het woord guinguette heeft waarschijnlijk te maken met springen/dansen en de (meestal) zure wijn, de vin aigrelet die in de Ile-de-France geproduceerd werd. Het waren gelegenheden voor het volk, wat daar kon ‘ zuipen, eten en dansen’. In 1859 werden vele dorpen in het kader van stadsuitbreiding geannexeerd en verhuisden de Guinguettes verder weg van de stad, nog wel langs de Seine en de Marne. Het roeien en het kanoën kwam uit Engeland overwaaien en de vrije zondag , sinds 1906 verplicht plus het openen van de treinverbinding tussen de Bastille en het Bois de Vincennes zorgden ervoor dat het aan de oevers van beide rivieren niet meer zo rustig was. Dankzij het werk van de impressionistische schilders en de literatuur van Zola en de Maupassant weten wij nu hoe het toen geweest moet zijn. Er is raar genoeg over de Guinguettes verder niet veel bekend uit die tijd. Met de komst van de auto´s gingen de Parijzenaars dieper de ‘Campagne’ in voor hun vertier en kwam het verval. Van de honderden Guinguettes uit die tijd zijn er nog een paar over, waarvan de beroemdste, Chez Gégène, nog steeds langs de oevers van de Marne te vinden is. Ook de meer dan honderd jaar oude fraaie gebouwen van roeiverenigingen trouwens.

Er wordt tegenwoordig in Parijs heel wat afgefietst. Je kan overal in Parijs een fiets huren dankzij het VELIB-systeem. Het eerste half uur is zelfs gratis. Nederlanders herken je direct aan hun type fiets, de fietstassen en hun rijstijl. En die op de tekening herkennen wij al helemaal. Dat zijn Lydia en Koen met hun zoon Tobias. Zij waren met een auto naar Parijs gereden, logeerden een weekje in een appartement en hadden voor alle zekerheid i.v.m. de regelmatig voorkomende stakingen in het openbaar vervoer hun fietsen meegenomen. Wij sms-ten hen dat wij naast de Paradox lagen in de haven. Paradox ? Paradis zal je bedoelen ! luidde het antwoordsms. Met hen hebben wij ook de laatste rondvaart gemaakt over de Seine in 2010.

Als je in, eenmaal weer in Nederland, vertelt dat je de boot in Parijs hebt achtergelaten als overwinterplaats, dan moet je daarbij wel het een en ander uitleggen. Sommigen denken dat je niet binnendoor maar alleen over zee naar Parijs kan varen. Ook de plaats in Parijs, de Port de l’Arsenal bij de place de la Bastille, vereist de nodige uitleg. Vandaar deze plattegrond. Vanaf de Seine een sluis door naar het Canal St. Martin en daar bevindt zich aan beide oevers direct de haven met een 170 plezierboten, waarvan een groot deel zomer en winter is bewoond. De haven is van alle gemakken voorzien, goed georganiseerd onder leiding van monsieur Bruno en wordt ’s-nachts door een bewaker met hond, een Maitre-chien heet dat hier, in de gaten gehouden. Het sluisje, tussen de Seine en het kanaal is slechts een honderd meter verwijderd van het eiland, waarop de Notre Dame staat. Wij liggen met de boot dan ook zeer centraal.

2011-01-01

Lagny is niet erg groot men er is maar één grote winkelstraat. Heeft Auxerre een 40.000 inwoners, Lagny doet het met de helft. Maar de overdekte markt daarentegen is veel groter en de kwaliteit van waren erg hoog. Zondagochtend is het er geanimeerd druk. Op de doordeweekse markt zie je schoolklassen zeer gedisciplineerd, een ouder kind met een jongere aan de hand, met de juf langs de kramen lopen en om de beurt moeten zij de waren benoemen. Dat zie je nou nooit op de Albert Cuyp !

Verderop ligt Lagny, waar de Marne vrij breed is. Je ligt tussen twee bruggen, aan een nieuw ponton. Langs een fraai gebouw wat eens het plaatselijk badhuis was. Alleen voor de elektriciteit moet je betalen ( 5 euro). Tussen die bruggen bivakkeren 50-100 zwanen, die als ze allemaal tegelijk wegvliegen bij het ‘starten’ met hun vleugels hard op het water slaan onder met enorm lawaai. Wel een fraai gezicht, die KLM-vloot !

We hadden graag wat langer in Lagny willen liggen, maar vanwege werkzaamheden aan de barrage in Meaux moest de waterstand tussen de sluizen verlaagd worden en was het voor ons ook noodzakelijk het pand daartussen te verlaten. Na enkele dagen achter een sluis te hebben gelegen vonden wij een prima ligplaats in het kanaal in een soort werkhaven van een pas aangelegd park. Met prachtig uitzicht op een vallei, waar in de verte de Marne stroomt. Tot 1970 stond in die vallei ( vlakbij Parijs ) een ziekenhuis. Nu is er een natuurpark in ontwikkeling van 65 hectare, waarvan sinds kort 25 ha overdag open is voor het publiek, het Parc de la Haute Ile in Neuilly-sur-Marne. Er zijn 6 schuilhutten gebouwd, van waaruit de 60-80 soorten vogels ongestoord bekeken kunnen worden. Men heeft ook sporen gevonden van nederzettingen teruggaand tot 6500 jaar vóór Christus. Ook die bevindingen worden verwerkt om hier een groot educatief park van te maken. We lagen in de werkhaven van het park gescheiden door een hoog hek. Gelukkig hadden vissers een paar stoeltjes in de bosjes achtergelaten en met behulp daarvan konden wij (voor de zoveelste maal !) over een hek klimmen tot stomme verbazing van de wandelaars. Na 6 uur ’s-avonds hadden wij het park voor ons zelf.

Inmiddels hebben wij besloten om niet meer naar Nederland terug te varen. Ons verblijf in de maand mei in de port de l’Arsenal in Parijs was ons prima bevallen. Ik heb gebeld en het was mogelijk de Gairloch in Parijs te laten overwinteren tot onze grote vreugde. Dat betekende wel dat we nu ruim de tijd hadden om in de buurt van Parijs rond te toeren. Het plan was om bij Monterau rechts de Petit-Seine op te varen tot Marcilly. Helaas waren er werkzaamheden aan een paar sluizen en kon dat niet doorgaan. Dus geen Neuilly- en Nogent-sur-Seine maar het werd wel Neuilly- en Nogent-sur-Marne. Eerst terug naar Parijs en bij de ‘Chinees’ rechts af de Marne weer op. Waar de Marne in de Seine uitkomt staat een groot gebouw in Chinese stijl, Chinagora genaamd. In 1992 groots opgezet als Chinees cultuurcentrum met winkels, tentoonstellingen, restaurants en hotel. Kosten meer dan 100 miljoen euro. In 1997 helaas gesloten. Alleen het hotel bestaat is nog open. Zoiets als de Chinees langs de A2 bij Breukelen, maar dan nog groter.

De Marne op betekent ook weer de tunnel van Billy door met eenrichtingsverkeer, geregeld door stoplichten met veel vrachtverkeer. Dat moet daar een bocht van 90 graden maken. Goed te zien vanuit de jachthaven ertegen over in Joinville le Pont.

In de Marne liggen twee grote eilanden, waarop zeer fraaie villa’s met zwembaden staan, zomer en winter bewoont. Ook zijn daar enkele al zeer oude roeiverenigingen gevestigd. Alleen te bereiken met eigen gemaakte veerpontjes.

Afgelopen zomer hebben wij kunnen genieten in Frankrijk van de affaire Bettencourt. Dagelijks stonden er in de kranten nieuwe verwikkelingen. Een Amerikaanse soapserie is er niets bij. Wat begon als een familievete tussen L'Oréal-erfgename Bettencourt ( rijkste vrouw van Frankrijk) en haar dochter, die vanwege de zeer royale giften van haar 87e jarige moeder aan haar veel jongere vriend de societyfotograaf Fancois-Marie Banier (o.a. een eiland ter waarde van 500 miljoen euro) haar moeder tevergeefs onder curatele wilde stellen, is uitgelopen op een serie onderzoeken naar politieke donaties, witwassen en belastingontduiking. Eric Woerth, thans minister, droeg als parlementslid Patrice de Maistre, de financieel adviseur van L'Oréal-miljardair Liliane Bettencourt, voor de hoge Franse onderscheiding van het Légion d'honneur voor aan toenmalig minister van Binnenlandse Zaken en huidig president Nicolas Sarkozy. Eric Woerth, een bondgenoot van Sarkozy, kwam onder vuur te liggen toen bekend werd dat zijn echtgenote een baan had bij het vermogensbeheer van Bettencourt. Die legde ze onlangs neer om de schijn van belangenverstrengeling weg te nemen. Volgens het huispersoneel, opgeroepen als getuige door de dochter, kwamen er in verkiezingstijd opvallend veel hoge ambtenaren langs die met dikke enveloppen het pand verlieten. Bettencourt wordt beschuldigd van belastingontduiking en van het doneren van te grote bedragen aan de verkiezingskas van de partij van Sarkozy. Woerth was toen dit speelde als minister juist belast met het bestrijden van belastingontduiking én als partijbons ook met fondsenwerving voor de verkiezingskas. Onlangs was hij trouwens als minister ook verantwoordelijk om het plan van verhoging van de pensioensleeftijd van 60 naar 62 ( met succes ) door het parlement te krijgen. Het eiland bleek trouwens nergens in de financiële jaarrekeningen van L’Oreal voor te komen, maar was via een Zwitserse connectie en 3 Societé’s ( waarvan één op naam van Bettencourt) te zijn betaald. De rechtbank van Nanterre, die de zaak van het onder curatele stellen behandelde moet door teveel verstrengelingen en de nodige versprekingen nu alle stukken doorgeven aan die van Bordeaux, op last van de hoogste baas bij justitie. Met de belastingen zijn inmiddels allerlei regelingen getroffen. Moeder heeft dochter op haar beurt weer aangeklaagd. Hun beide advocaten gingen in de rechtszaal bijna op de vuist. Maar volgens de laatste Paris Match zou er een verzoening tussen moeder en dochter op komst zijn en de fotograaf terzijde zijn geschoven. Kortom als wij weer terug zijn in Parijs : wordt zeker vervolgd !

De rechter motor blijft problemen geven. Bij gas geven blijft die motor erg traag reageren. Toch niet weer wat in de schroef ? Met de ervaring in Nevers op zoek naar een duiker. In Melun waren de duikers van de Sapeurs-Pompiers in de Seine aan het oefenen. Snel aangelegd en gevraagd of ze in het kader van de oefening bereid waren mijn schroeven te inspecteren. Pas de problème ! Twee duikers en één op het zwemplateau gingen kijken. Maar helaas hebben zij niets kunnen vinden. Dus toch een probleem met de keerkoppeling, helaas. Voor een fles Beerenburg helaas wijzer geworden.

Het klinkt paradoxaal, maar hoe dichter bij Parijs, des te minder mogelijkheid tot aanleggen. Zo ook op het gedeelte van St Mammès op de Seine richting Parijs. Een paar jachthavens met enkel voorzieningen voor boten tot 9 meter, waar wij niet welkom zijn. En zowaar een ponton bij een Auberge met een groot terras. Je mocht daar aanleggen en we hebben daar simpel, maar goed gegeten in Auberge de la Tour de Nesle