maandag 30 juli 2012

2012-07-28

MONTAUBAN

Dit stadje ligt op een heuvel aan de voet van de Tarn. Met nauwe straatjes is er boven weinig parkeermogelijkheid. Je kan beneden de auto parkeren en via 2 liften kom je in het centrum terecht. Vlakbij het oude bisschoppelijke paleis, thans museum van de twee grote kunstenaars die er geboren zijn, de schilder Ingres en de beeldhouwer Bourdelle. Ook wij liften mee omhoog met onze fietsen.

ZWEMMEN IN DE TARN

Officieel mag je niet zwemmen in de rivier de Tarn. We liggen als enige boot aan een 50 meter lang pas aangelegd ponton. Zonder trap natuurlijk, anders breng je de plaatselijke jeugd maar op een idee! Val je per ongeluk in het water en kan je er niet uit? Tja eigen schuld. Je was gewaarschuwd immers! De jeugd uit Corbarieu trekt er zich weinig van aan. Er komen 3 giechelende meiden het ponton op met één doel zwemmen! Bij gebrek aan jongens die de meiden uit het water trekken vragen zij of ze van onze zwemtrap mogen gebruik maken. En dat mogen ze. Alleen springen zij steeds met zijn drieën tegelijk in het water. Het lukte mij niet om ´geen bommetje!´ in het Frans te vertalen.



PLACE NATIONALE
We verlegden de boot naar de Tarn aan zo’n mooi ponton onder de stad. Lydia en haar vriendin Dorien kwamen langs en zouden een stukje meevaren. Het was inmiddels 15 juli. De avond ervoor had men weer groots uitgepakt met een vuurwerk op de Tarn, zoals elk jaar de dag voor mijn verjaardag. Omdat onze boot de enige boot was op de rivier zaten wij eerste klas, gezeten met een biertje in de hand op ons eigen achterdek. Toen de dames de volgende dag gearriveerd waren was het tijd om voor de tweede keer mijn verjaardag te gaan vieren. We deden dit met een zondags déjeuner op het Place Nationale in Montauban. Een vierkant plein omgeven met een dubbele zuilengang met kruisbogen. De huizen erboven zijn gebouwd met de in deze streek bekende lange vleeskleurige bakstenen, die het plein roze kleuren. Een mooiere plek valt niet te vinden!

2012-07-28



MONTECH

Mieke en Gérard, op terugreis uit Bilbao, bellen op vanuit Lourdes om te vragen waar wij op dit moment zijn. Zij hebben het daar na één dag wel gezien. Wij zijn in de buurt, onderweg naar Montech. Voor ons allebei makkelijk te bereiken. Gérard en ik zijn allebei lekkerbekken en hadden in de rode Michelingids gelezen dat daar een prima restaurant is met een Bib Gourmand (prijs/kwaliteit dus prima in orde). De teleurstelling was groot dat dit fraai verbouwde sluishuis aan de haven dicht was en al een half jaar op een nieuwe eigenaar wacht! Helaas kom je dit in Frankrijk steeds meer tegen. De volgende dag was een maandag de reguliere sluitingsdag voor de andere restaurants maar dan is er (gelukkig!) nog altijd een pizzabus met echt houtvuur, die je altijd op een strategisch punt in een dorp kan vinden. Pizza dus, maar op een eerste klas locatie, op je eigen achterdek.


MONTAUBAN

Een zijkanaal met 9 sluizen leid je naar Montauban. Onderweg waren wij gewaarschuwd voor het 4x hogere liggeld in de haven dan in 2011. De gemeente had per 1 juni de prijzen verhoogd in de 3 jaar tevoren vernieuwde haven met gerepareerde sluizen naar de rivier de Tarn. Deze rivier is vandaar 9 km bevaarbaar met onderweg 3 nieuwe pontons. En dit voor 1.3 miljoen euro. De gemeente wilde wat meer geld terug zien van hun investering. De prijzen liggen nu ook meer in verhouding met andere plaatsen in de omgeving. Ongeveer 1 euro per meter boot, met elektriciteit en water inbegrepen. Deze plotselinge prijsverhoging is vooral de Engels sprekend varenden in het slechte keelgat geschoten. Geen bargain en ‘fair prices’ meer! De stad is oa bekend om zijn jazzfestival. We vielen met onze neus in de boter. Een maffe Italiaan, Matthew Lee, verzorgde aan de piano in de Jardin des Plantes een weergaloze uitvoering met oude rocknummers, ballads en klassieke muziek in rockstyle. Hij heeft een conservatoriumopleiding en komt uit een dorp in Italië, waar ook Rossini geboren is. Achterste voren liggend op de vleugel, speelde hij foutloos, en deed het publiek mee wippen op de soepele gele stoeltjes in het park.

FIETSTUNNEL

De bereikbaarheid van de haven in Montauban met het centrum wordt belemmerd door het spoor. Een tunnel onder de rails is aangelegd, nou tunnel! Beginnend met 2 meter hoog eindigt die aan het eind met slechts 1,60m. Bukken dus, steeds lager eindig je met je neus op het stuur! Overdag de eerste keer al een hachelijke zaak omdat je dit in de gaten hebt en na het concert middernacht is dit onverlicht tunneltje dubbel gevaarlijk. Het kostte ons een half uur omrijden om bij de boot te komen.

2012-07-27

EK-VOETBAL IN TOULOUSE
Terug in Toulouse hoefde ik me geen zorgen meer te maken over het Nederlands elftal. Die hadden zichzelf glorieus laten uitschakelen. Maar je bent in Frankrijk en het is toch leuk het voetbal te volgen. Ik heb destijds een TV-tuner gekocht waarmee je de vrije zenders van een land (digitaal) kan ontvangen. Bij ons zijn dat Ned 1,2 en 3 en de regionale zenders, in Frankrijk zijn dat er zelfs 15! De eerste 2 kwartfinales heb ik kunnen zien aan boord op TF1. Maar toen ook Frankrijk was uitgeschakeld werd de laatste wedstrijd van Engeland niet meer uitgezonden! Waren ze in vroegere tijden blij als de Engelsen verslagen werden, nu is dat geen hot item meer voor ze. En zo heb ik de wedstrijd, via internet/luister radio/radio 1 moeten volgen. En later de goals kunnen zien op de nieuwszender BFM.
 

WEER IN TOULOUSE

De overgang van een koud Nederland viel niet mee. Geen regen in Toulouse en de temperatuur liep geleidelijk op naar de dertig graden. Door de ligging van Toulouse in een dal, behoort die stad tot de warmste van Frankrijk. Één dag zullen wij niet gauw vergeten. Voor we het wisten werd het 37,5 graden in de schaduw volgens een plaatselijke apotheek. Dat werd een dag van kerken bezoeken en veel winkels met airco. Gelukkig was de uitverkoop begonnen. Elsbeth had weinig last van het warme weer…


VERTREK UIT TOULOUSE

Een goed bericht van Sylviane van de Capitainerie St. Saveur in Toulouse. Ze heeft een plek weten te vinden voor de ‘hivernage’ van onze boot komende winter in de haven. Ze wilde ons dat persoonlijk mededelen. Na enkele zeer warme dagen nemen wij voorlopig afscheid van de haven. En ook van Jill and Peter uit Zuid Afrika. Zij houden alleen van de zomer. Nu zijn zij in Toulouse en om het gemis van hun tuin te compenseren verzorgen zij de vele planten en bloemen in de haven. In de winter staan ze in de verwarmde capitainerie. Want dan zijn zijn Jill en Peter weer terug voor de zomer in Zuid Afrika, om hun tuin daar te verzorgen, vol met fuchsia’s. Dit zomerse ritme hebben zij al vele jaren. Zij houden niet van de winter!

donderdag 19 juli 2012

2012-07-19


AALSMEER

De eerste drie weken van juni was onze thuisbasis weer Aalsmeer. Anderhalf uur vliegen vanuit Toulouse en je bent weer thuis. Voor een aantal zaken moesten wij daar zijn en er waren toevallig leuke feesten en partijen. We hebben zelfs gevaren en wel op het Apeldoorns kanaal! Elsbeth was gevraagd een affiche te maken voor de tentoonstelling in het Oude Raadhuis in Aalsmeer, ’Amazing  Amateurs’. De tekening werd gemaakt in Castelnaudery en gescanned door de zoon van een plaatselijke fotograaf aldaar en opgestuurd naar Daan Schiff van de KCA (Kunst Culuur Aalsmeer), die de affiches verzorgt. Als je snel bent kan je de tentoonstelling nog bekijken, tot 29 juli.


NIEUWE MEER

In Aalsmeer zijn wij lid van de watersportvereniging Nieuwe Meer. Wij zijn er zelden, maar wij maken van alle leden dan ook de meeste vaaruren per jaar! In juni bestond de club 100 jaar. Dat werd royaal gevierd met een tentoonstelling, recepties en feesten. Er is een prachtig boek uitgebracht over deze honderd jaar, ‘’t BOEIERVOLK’, mede geredigeerd door Daan Schiff, die al jaren zorgt draagt voor de eindredactie en de vormgeving van het clubblad. Er bestaan inderdaad mensen, die zowel kunnen schrijven als tekenen... Op de receptie en de presentatie van het boek werd hij tot groot genoegen van alle aanwezigen geridderd door de burgemeester voor zijn grote betekenis niet alleen voor de Nieuwe Meer, maar ook voor zijn vele werk voor die KCA in Aalsmeer.




IJSCUYPJE

Robbie, de vriend van onze dochter Noortje, is een ijssalon begonnen op de Middenweg 79 in de Watergraafsmeer, Amsterdam, recht t.o. restaurant de Kas. Hij heeft het weer niet mee deze zomer helaas. Om zijn zaak op te fleuren hebben Elsbeth en haar vriendin Saskia twee levensgrote ijsjes gemaakt, die binnenlort tegen de gevel zullen prijken. Het echte ijs is verrukkelijk, want dat maakt Robbie helemaal zelf.




ORIENT

Voor mijn 65e verjaardag werd ik totaal verrast met een diner op onze oude boot de Orient. Georganiseerd door mijn twee dochters Fransje en Noortje werd ik meegenomen naar Den Haag. Het was een echt feest om op mijn ‘oude‘ boot terug te zijn. We hebben al varend op de Vliet genoten van een heerlijk aan boord bereid diner. Sybolt Harkema voer en Patrick Dullaart was de kok. En we hebben veel herinneringen opgehaald aan al onze eigen vakanties aan boord van deze boot en het was goed om te zien en te horen dat er duizenden mensen nu kunnen genieten van onze dierbare Orient, die als rondvaartboot vaart tussen Delft, Voorburg en Den Haag.

dinsdag 17 juli 2012

2012-7-17

 
TOULOUSE

Een roze stad aan groen water. Zowel van de de Garonne als van het Canal du  Midi, dat hier eindigt. De haven, Port St Saveur ,op loopafstand van het centrum, ligt vlakbij de gouden driehoek, een kerk, een klooster en het indrukwekkende Place du Capitole. Er is plaats voor een veertigtal boten en is niet groot, maar wordt professioneel geleid door de vrouwelijke havenmeester Sylviane, die zelf op een boot in de haven woont. Er heerst daar een prettige stemming onder de vaste bewoners. En tegenover ons ligt zelfs een Broom, een Continental 37 net zoals wij hebben. Het is nu eind mei, wij zijn op doorreizen willen van de winter hier onze boot te stallen. Sylviane houdt de spanning er in en gaat bekijken of dat zal lukken!



TOULOUSE 112

De eerste nacht viel niet mee. Veel stadslawaai, zelfs meer dan wij in Parijs gewend waren. Het was een erg warme avond en aan de overkant was een aantal jongeren ‘luidkeels’ aan het zuipen. Je kon er op wachten en ja hoor, er viel er één stomdronken tegen middernacht in het water. Trappen om eruit te komen waren hoog en bijna niet te zien in het donker. Ik scheen met mijn schijnwerper op de kant om hem een trap te doen vinden en belde voor alle zekerheid 112. Je laat niemand voor je neus verdrinken. De overkant was te ver en te ondiep om snel naar toe te varen. De drenkeling geraakte uiteindelijk via de trap bijna op de wal om vervolgens voor de tweede keer achterover in het water te vallen. Zijn tweede poging lukte wel. Inmiddels verschenen de door mij opgeroepen hulpdiensten met loeiende sirenes. De ‘drenkeling’ probeerde zich tussen auto’s te verbergen, maar met mijn schijnwerper wist ik de Sapeurs-Pompiers naar het slachtoffer te leiden. Alles bleek oké en binnen 15 minuten was iedereen verdwenen en konden wij met een gerust hart gaan slapen.



HOLLANDE

In Parijs hadden wij al vele manifestaties meegemaakt op de Place de la Bastille vóór her Front Gauche van Mélenchon en de Parti Socialiste van Hollande, al was het maar tegen Sarkozy. Het was al snel duidelijk dat zijn tijd erop zat en hij niet herkozen zou worden. Op markten werd je belaagd door aanhangers van de linkse partijen met pamfletten. Als men ons vroeg onze stem aan Hollande te geven, zeiden wij dat dat niet zou gaan: wij zijn ‘de Hollande’en hebben geen stemrecht hebben omdat wij uit Holland komen! Daar moest dan even over nagedacht worden. We hadden de grap op de tekening al bij na zelf verzonnen. Er werden in alle kranten veel cartoons gemaakt over de verkiezingen en de presidentskandidaten. De cartoonist Philippe Geluck maakte er echter een potje van…. Dat moest Elsbeth toch even recht zetten.

zaterdag 7 juli 2012

2012-07-07


 NARBONNE
Via een zijkanaal, het Canal de la Robine, kan je naar Narbonne varen. Langs het kanaal staan geen platanen maar hoge Pins Parasol. De sluizen zijn automatisch, maar er moet wel een bemanningslid aan wal om op een knop te drukken om het sluismechanisme in werking te zetten. Dan zijn huurboten, waar altijd een 4 tot 10 mensen aanwezig zijn, erg handig! Wij laten ze altijd voor onder het motto dat zij met vakantie zijn en als eerste de sluis in mogen. Wij hebben alle tijd en voor ons een stuk veiliger en Elsbeth hoeft niet meer de wal op ! Zo komen wij in Narbonne aan, een levendig stadje met een aartsbisschoppelijk paleis. Op oude Romeinse ruines gebouwd en er is ook één van de laatste met huizen bebouwde bruggen over een kanaal. Voor ons the place to be ondanks het mooie weer was de overdekte markthal. In het al 100 jaar oude gebouw, in stijl van de inmiddels verdwenen markthallen in Parijs, gelukkig zorgvuldig in stand gehouden. De hele omgeving komt hier de meest verse vis en vleeswaren halen. Er zijn vele kleine restaurantjes en wijnbars. Je koopt ergens een bord tapas ( je zit dicht bij Spanje!) en nuttigt dat ergens anders met een glas Picpoul de Pinet! Het is daar iedere dag feest tussen de middag. Wij kwamen er elke keer vrolijk vandaan!
 
DE VROUWEN VAN DE SLUSMEESTERS
Ik schreef al dat de sluismeesters van het Canal du Midi weinig behulpzaam zijn. Ze lopen rond met een kastje in hun hand en het enige wat ze doen is op knoppen drukken. Alle sluizen zijn radiografisch bestuurd! Hun vrouwen daarentegen laten wel hun handen wapperen. Om wat bij te verdienen staan er stalletjes bij het sluishuis, waar zij behalve streekproducten als wijn, honing en zelf gemaakte jam en taarten ook T-shirt met opdruk, kaarten, strohoeden, kapiteinspetten etc. proberen te verkopen. Aan de vele huurboten hebben zij goede kopers. Elsbeth zou hetzelfde doen als ze met een sluismeester getrouwd was!

 

CARCASSONNE

Het mooiste zicht op de grootste middeleeuwse vestingstad van Europa heb je van uit de verte, varend op het Canal du Midi. Binnen de muren lopen horden toeristen langs eettenten en souvenirwinkels. De Cité Mèdievale is na de Eiffeltoren de best bezochte attractie in Frankrijk. Jaarlijks trekt het 4 miljoen toeristen aan. In Juli en augustus is het er een compleet gekkenhuis. De arme 60 mensen, die er nog wonen. Het kanaal loopt door de benedenstad van Carcassonne. Van toeristen heb je daar minder last!




2012-07-07


THE NEW YORK TIMES IN HET CANAL DU MIDI

In het voorjaar mailde Polly-Anne ons dat zij van plan was met haar man naar Nederland te reizen. Zij is het nichtje van Elsbeth en woont al jaren op één van de Key’s in Florida. Zij wilden ons bezoeken en graag nog één keer terug naar Zuid Frankrijk. Zij huurden een auto en kwamen langs. Met zijn vieren voerden wij vanuit Castelnaudery terug naar Carcassonne. Roland had een New York Times gekocht en was onderweg uren zoet met de beroemde puzzel. Totdat een windvlaag de puzzelpagina in het water deed belanden. Eindelijk kon Elsbeth haar visnetje gebruiken viste de krant op. Na het drogen waren de letters nog goed leesbaar en kon de puzzel worden afgemaakt. We hebben heerlijke dagen, gelukkig mooi weer en hun verre bezoek zeer op prijs gesteld.


EEN HELE LANGE WANDELING

Tussen C en C, oftewel Carcassonne en Castelnaudery is halverwege op het kanaal een aanlegplaats met een schitterend uitzicht, richting een uitloper van het Centraal Massif. De bemanning maakte een wandeling naar Villepinte, een gehucht 2 km verderop. Er was een picknicktafel, bezet door een aantal jongeren, die op vrolijke en luide toon aan het kaarten waren. Ik bleef aan boord. Na 15 minuten verdwenen de jongeren en daarna kwam er weer een gezelschap, maar wel 50 jaar ouder! Toen de bemanning terug was ontlokte dat mij de opmerking dat ze wel erg lang weg waren geweest. Kijk maar naar de picknick tafel!



CASTELNAUDERY

In dit stadje hebben wij alle soorten weersomstandigheden meegemaakt. Veel zon, daarna onweer, heel veel wind bij en de temperatuur zakte van 27 naar 16 graden! Als de wind vanaf de Middellandse zee waait is dat lastig (een soort mistral) maar blijft het mooi weer. Komt die van uit de richting van de Atlantische oceaan dan betekent dat daarna veel regen. Iedereen denkt in Zuid-Frankrijk altijd aan mooi weer, dat valt soms vies tegen!