dinsdag 17 juli 2012

2012-7-17

 
TOULOUSE

Een roze stad aan groen water. Zowel van de de Garonne als van het Canal du  Midi, dat hier eindigt. De haven, Port St Saveur ,op loopafstand van het centrum, ligt vlakbij de gouden driehoek, een kerk, een klooster en het indrukwekkende Place du Capitole. Er is plaats voor een veertigtal boten en is niet groot, maar wordt professioneel geleid door de vrouwelijke havenmeester Sylviane, die zelf op een boot in de haven woont. Er heerst daar een prettige stemming onder de vaste bewoners. En tegenover ons ligt zelfs een Broom, een Continental 37 net zoals wij hebben. Het is nu eind mei, wij zijn op doorreizen willen van de winter hier onze boot te stallen. Sylviane houdt de spanning er in en gaat bekijken of dat zal lukken!



TOULOUSE 112

De eerste nacht viel niet mee. Veel stadslawaai, zelfs meer dan wij in Parijs gewend waren. Het was een erg warme avond en aan de overkant was een aantal jongeren ‘luidkeels’ aan het zuipen. Je kon er op wachten en ja hoor, er viel er één stomdronken tegen middernacht in het water. Trappen om eruit te komen waren hoog en bijna niet te zien in het donker. Ik scheen met mijn schijnwerper op de kant om hem een trap te doen vinden en belde voor alle zekerheid 112. Je laat niemand voor je neus verdrinken. De overkant was te ver en te ondiep om snel naar toe te varen. De drenkeling geraakte uiteindelijk via de trap bijna op de wal om vervolgens voor de tweede keer achterover in het water te vallen. Zijn tweede poging lukte wel. Inmiddels verschenen de door mij opgeroepen hulpdiensten met loeiende sirenes. De ‘drenkeling’ probeerde zich tussen auto’s te verbergen, maar met mijn schijnwerper wist ik de Sapeurs-Pompiers naar het slachtoffer te leiden. Alles bleek oké en binnen 15 minuten was iedereen verdwenen en konden wij met een gerust hart gaan slapen.



HOLLANDE

In Parijs hadden wij al vele manifestaties meegemaakt op de Place de la Bastille vóór her Front Gauche van Mélenchon en de Parti Socialiste van Hollande, al was het maar tegen Sarkozy. Het was al snel duidelijk dat zijn tijd erop zat en hij niet herkozen zou worden. Op markten werd je belaagd door aanhangers van de linkse partijen met pamfletten. Als men ons vroeg onze stem aan Hollande te geven, zeiden wij dat dat niet zou gaan: wij zijn ‘de Hollande’en hebben geen stemrecht hebben omdat wij uit Holland komen! Daar moest dan even over nagedacht worden. We hadden de grap op de tekening al bij na zelf verzonnen. Er werden in alle kranten veel cartoons gemaakt over de verkiezingen en de presidentskandidaten. De cartoonist Philippe Geluck maakte er echter een potje van…. Dat moest Elsbeth toch even recht zetten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten