zaterdag 26 juli 2014

2014-07-26

 


STEIGER OF FIETSPAD?

Je kan vanaf Sète naar Bordeaux fietsen langs het kanaal. Er bestaat een boekje (ook verkrijgbaar bij de ANWB) met alle informatie over deze vlakke tocht van ruim 400km langs het kanaal. Daar wordt veel gebruik van gemaakt. Bij het aanleggen van je boot in Carcassonne langs de houten steiger krijg je het direct aan de stok met fietsers. U mag niet fietsen op een steiger. Jawel hoor want het is een fietspad, nee steiger, nee fietspad! Later bleek dat de gemeente Carcassonne bij het aanleggen van de haven de steiger voor de boten gewoon over het fietspad heeft aangelegd. Het fietspad verleggen was teveel moeite. Voor ons lag een klein bootje waarvan de eigenaar een tafel met 2 stoelen op de steiger neerzette om te lunchen. Dit leidde tot files. Bij het van boord gaan altijd goed naar links en naar rechts kijken. Levensgevaarlijk om aan land te gaan!



MET EEN KOETSJE DOOR CARCASSONNE

Uit het vorige stukje blijkt dat Carcassonne weinig op heeft met een haven in het Canal du Midi. Het komende jaar is het zelfs niet meer mogelijk om je boot te laten overwinteren. Dat leverde te weinig op. Zeer tot teleurstelling van de vele Engelse boten. Ryan Air vliegt geregeld van Carcassonne naar Engeland. Er rijden twee elektrische auto's rond in de benedenstad met een uiterst vreemd design. Wij dachten eerst aan een taxi, speciaal zieken- of bejaardenvervoer. De bestuurder zag ons kijken, stapte uit en nodigde ons uit voor een ritje. Graag een ritje naar het museum. Dat bevond zich immers aan de andere kant van de stad. Onderweg vertelde de chauffeur dat deze dienst alleen in de zomermaanden rondreed gedurende de hele dag en dat er niet veel gebruik van werd gemaakt. Begrijpelijk, want zo groot is de stad nu ook weer niet. Iedereen wil alleen maar naar de middeleeuwse vesting. Na de Eifeltoren in Parijs de meest bezochte toeristische attractie in Frankrijk. En daar mogen de koetsjes niet komen!



DINER D'ÉTAT À ÉLYSÉE POUR D-DAY

D-day vond plaats op 6 juni 1944, 70 jaar geleden. Reden om dit jaar deze dag groots te herdenken in Parijs. Alle belangrijke staatshoofden werden uitgenodigd. Als slot natuurlijk een staatsbanket in het paleis van president Hollande, het Elysée. Met alle wensen van de genodigden is rekening gehouden. De Engelse koningin houdt te veel van paarden, dus geen paardenvlees. Ook geen kikkerbillen maar ze is weer gek op foie gras! De meest exquise grand cru wijnen werden uit de goed gevulde kelder gehaald. Behalve voor prins Phillip: die drinkt alleen (Engels) bier. En als slot komen de kazen op tafel, fromage klinkt meer gourmand! Er is gekozen voor een camembert, dit keer uit Isigny, een van de eerste bevrijde steden in Normandië. Voor een wat drogere Roquefort. Voor een Comté uit de Jura, de koning der bergkazen met een speciaal aroma al naar gelang de grasweiden, waar de Montbéliard koeien gegraasd hebben. Voor een Reblochon, een gewassen korstkaas uit de Haute Savoie, ten zuiden van Genève. De Alpenboeren moesten een deel van hun melk destijds afstaan aan de grondbezitters. Daarom werden de koeien "half" gemolken. Daarna nog een keer, blocher is melken, reblocher voor de tweede keer. Daar maakten zij stiekem kaas van, de Reblochon. En de laatste kaas was een Valencay. Een afgestompte pyramidevormige geitenkaas, in as gewikkeld om bacteriegroei tegen te gaan. Het verhaal gaat dat Napoleon na zijn mislukte veldtocht in Egypte op bezoek in Château Valençay bij het zien van deze kaas in pyramidevorm zei 'niet nog een pyramide' en hakte met zijn sabel de top eraf. En zo ontstond de huidige vorm van het kaasje.
Al deze kaasjes zijn tesamen een klassieke keuze. Wij hebben in Carcassonne bij de kaasboer in de overdekte markthal bij de kaasboer deze combinatie uitgeprobeerd en werden door hem gefeliciteerd met de keuze! Misschien wel klassiek, maar ook erg lekker!

zondag 20 juli 2014

2014-07-20


BRAM

Naar Bram toe lopend vanaf het kanaal zie je de besneeuwde bergtoppen van de Pyreneeën. Bram is een klein stadje met een typische stedenbouw uit de Languedoc. Het is gebouwd in 'circulades'. De huizen zijn in concentrische cirkels rond de kerk gebouwd. In 1210 is Bram het strijdtoneel geweest van één van de bloedigste episode van de kruistocht tegen de Catharen. Heden ten dage vecht de islam tegen de islam die zich minder islam gedraagt, toen rond 1200 vond de paus het nodig gewelddadig op te treden tegen christenen, die zich minder christen gedroegen, de Catharen of Albigenzers genaamd die in deze streek woonden. Toen wij er waren bezochten wij de tentoonstelling van de oorlogsfotograaf Kopa. Met foto's uit de Spaanse burgeroorlog is hij beroemd geworden. Na die oorlog zijn veel Spanjaarden gevlucht naar Frankrijk. In allerijl werden er kampen gebouwd. Zo ook bij Bram. Het leven daar heeft hij gefotografeerd. Daar ging deze tentoonstelling over. Het kamp, 2 km buiten Bram, mochten de gevluchte Spanjaarden alleen onder begeleiding verlaten naar het Canal du Midi, 3 km verderop om de was te doen. Deze kampen waren gelukkig na een paar jaar niet meer nodig. Er is nu niets meer van terug te vinden, behalve het kleine kerkhof, nu gelegen midden in de tarwevelden. En veel Spaanse nazaten. Als andere herinnering de foto's van Kopa.



IL FUME DEEL. 2

In Bram lagen wij in de verhuurhaven van Nicols met een klein restaurantje met terras. In de namiddag stopte er een auto, een Franse familie stapte uit, maar de motor bleef aan. Wel een paar uur lang. De reden?  De ijskast in hun gehuurde boot was nog niet koud genoeg. Tja en dan maak je maar gebruik van de airco in je auto om je bier en wijn koel te houden. C'est normale, n'est pas?



LA MONTAGNE NOIRE

Het dankt zijn naam aan de donkere bossen aan de noordkant. Atlantische en mediterrane luchtstromen ontmoeten elkaar daar en zorgen voor veel bewolking en een donkere schaduw boven dit gebied. Aan de noordkant regent het 7(!) maal zoveel, aan de zuidkant net zoveel als gemiddeld in Nederland. Dit 'Zwarte Gebergte' is een uitloper van het Centraal Massief. Slechts 20 km ten zuiden hiervan beginnen de noordelijke uitlopers van de Pyreneeën. Deze smalle corridor is aanleiding tot het ontstaan van veel wind. Meestal vanuit het westen met een kracht van altijd minstens 6 Beaufort of meer. Dat hebben wij vele malen meegemaakt. De bouwer van het Canal du Midi, Jean Paul Riquet kwam op het idee het water in de vele riviertjes te kanaliseren naar spaarbekkens 60 km verderop om zo het kanaal van water te voorzien. Vanuit Villesequelande, vlak voor Carcassonne heb je een prachtig gezicht op het Montagne Noir en de donkere wolken erboven.

zondag 13 juli 2014

2014-07-13

 
 GARDOUCH

Voor de vierde keer in drie seizoenen passeerden wij Gardouch. Een kade met huizen en nog steeds dezelfde boten ervoor. De te koop staande huizen staan nog steeds te koop, net als in Aalsmeer. In één van de garages bij de huizen gaat bij mooi weer de deur open en zit binnen een oud echtpaar op stoelen in de schaduw en koelte. Aan de overkant is een huisje met toilet en wasgelegenheid voor de vele fietsers langs het kanaal. Daarnaast een aantal picknicktafels, waar steevast rond een uur of drie bij mooi weer de hangouderen van Gardouch zich verzamelen. Dat levert verbazend veel lawaai op. En dan is er nog de witte gans die duidelijk blij is met de oudjes. Want zij verzorgen hem en geven hem te eten. Een klein dorp, waar al die tijd niets is veranderd.


FÊTE DES PLAISANCIERS IN CASTELNAUDERY

In Toulouse hoorden wij al van de festiviteit in Castelnaudery. Het begon met een wijnproeverij. Georganiseerd door Odile, de baas van de capitainerie in Castelnaudery. Zij is erg geliefd onder de kanaalzigeuners in het Canal du Midi en had La FÊTE georganiseerd en gezorgd voor een tent, lange tafels met banken en de muziek. Om 20.00 uur begon de Dutch party :iedereen bracht zijn eigen eten en drinken mee. Alles werd doorgegeven. Het was een geweldige avond met bekende muziek en een internationaal gezelschap aan tafel, erg geanimeerd. Scheepspraat was moeilijk, daar was de muziek te luid voor, maar meezingen ging des te beter! Van Edith Piaf tot ABBA.


GERTRUDE

Heeft Gardouch een gans, in Castelnaudery zwemt een zwaan rond. Een venijnig beest, die zich ophoudt bij de kleine ronde brug en die het vooral voorzien heeft op de fenders van de boten. Een extra moeilijkheidsfactor zeker voor de vele huurboten die toch al hotseklotsend onder de brug door proberen te varen. Op zondagochtend moeten de roeiers die onder de brug doorvaren het beest met hun roeispanen van zich afhouden. Een week na ons vertrek uit Castelnaudery lazen wij in de krant, dat de zwaan door de Sapeurspompiers was gevangen en dat Gertrude zoals de zwaan heet met succes door de dierenarts was geholpen aan een probleem met zijn oog. En nu maar hopen dat de huurboten en roeiers rustiger tijden tegemoet gaan.

dinsdag 8 juli 2014

2014-7-8


EXTRA VRIJE DAG

De maand mei is een dure maand voor Frankrijk. Deze maand kent maar liefst 3 vrije dagen. Natuurlijk de 1ste mei. Vroeger heette het nog de dag van de arbeid, maar is nu uitgegroeid tot fête du travail. Echt alles staat stil die dag, zelfs de krant verschijnt niet. Dan de 8stee mei, de dag van de capitulatie van Duitsland. Inmiddels ook uitgegroeid tot nationale feestdag. En tenslotte is er eind mei Hemelvaartsdag. Deze drie vrije dagen kost de economie in Frankrijk 500 miljoen euro. Of dit nog niet genoeg is, is er een extra vrije dag ingelast. Na het debacle bij de gemeenteraadsverkiezingen van de Parti Socialiste is premier Ayrault vervangen door premier Valls. En die kwam snel met opnieuw een fors bezuinigingsplan van 50 miljard euro extra. Één van de plannen behelsde het bevriezen van de lonen van ambtenaren voor de komende tijd. Dat was een jaar geleden al met Franse versie van de AOW gebeurd. Ouderen werken niet meer en er was weinig protest via de vakbonden, waar overigens maar 8% van de werkende Fransen lid van is. Ditmaal echter waren de vakbonden nog nooit zo eensgezind. Er moest worden gemanifesteerd en een dag gestaakt om de regering duidelijk te maken, dat geheel Frankrijk het met deze plannen oneens is. Zo was er op 15 mei een extra vrije dag. Ook de sluismeesters staakten mee. Het zou ook mogelijk kunnen zijn dat er in 2015 geen werk meer is voor 140 sluismeesters. Voor ons een dagje niet sluizen en verplicht meestaken.


L'OBÉLISQUE DE. RIQUET

Op onze vrije ochtend hebben wij vanuit Le Ségala een fietstocht gemaakt naar de Col de Naurouze. Daar is het scheidingspand van het Canal du Midi. Midden in een aangelegd arboretum. Op een heuvel staat een obelisk ter nagedachtenis aan Pierre Paul Riquet, de bedenker en uitvoerder van het Canal du Midi. In slechts 14 jaar gebouwd door 14000 arbeiders. Opengesteld in 1681 met 63 sluizen, 125 bruggen, 54 aquaducten en de eerste tunnel ter wereld waar je met een boot doorheen kon varen. Een waar wereldwonder in die tijd. De obelisk kwam er in 1825 dankzij de nazaten van Riquet.


LE SÉGALA

De lunch nuttigden wij in Le Ségala. Een gehucht van niks, wel met een zeer grote fabriek die dakpannen maakt. Op een kaal plein is een restaurant, Le Relais de Riquet, waarvan je als je er om 11 uur in de ochtend langs loopt, denkt dat het voorgoed gesloten is. Om 11.30 uur gaan de luiken open, worden de tafels gedekt en om 12.15 uur staat het plein ervoor vol met auto's en zijn alle tafels bezet. Vorig jaar hebben wij daar met vrienden die langskwamen voortreffelijk geluncht. Ook dit jaar was het eten weer uitmuntend. En dat voor 13 euro, wijn en koffie inbegrepen. Wij hebben onze 'vrije' dag goed besteed.





dinsdag 1 juli 2014

2014-7-1



AILSA

Onze eerste stop na een uurtje varen vanuit Toulouse was Mongiscard. Daar lag de AILSA, een in Engeland gebouwde boot, type péniche. Een boot zonder haast, net zoals de onze. Want de Ailsa was een aantal weken eerder vertrokken uit Toulouse en niet veel verder gekomen dan Mongisgard. Een apéro bij ons, de volgende dag bij de Aisla. Zullen we een pizza laten komen van de overkant? Nee, dat maak ik zelf wel, zei Sally. Tijdens het nuttigen van haar homemade pizza kwam een Kedgereee met gerookte zalm ter sprake. Dat kenden zij niet. De volgende dag maakte ik dat. Enzovoort!!! Vijf dagen lang. Elke dag laadde zij hun accu's op met de generator en mocht ik ook via een verbinding daarvan gebruik maken. De laatste dag aten wij Chinees, zoals de moeder van Mike het hem geleerd had. Een culinair weekje met mensen die door Frankrijk varen zoals wij dat ook doen.

 
RECEPTEN AILSA

We hebben veel van Mike en Sally geleerd. B.v. oud stokbrood, bewaar het in een plastic zak, snij het in zeer dunne plakjes. Je legt het onder de grill 1 minuut, niet veel langer zoals Elsbeth je wil laten geloven. En je hebt heerlijke knapperige toastjes. En dan het dessert. Zie de tekening. Een veel belovend begin van de reis deze zomer.
 

 
WASPLAATS MONGISCARD

Tegen de avond meerde een overvolle kano af bij de eeuwenoude overdekte wasplaats van Mongiscard in het kanaal. Een Franse ex- marinier, en retraite, stapte uit. Hij maakte zijn slaapplaats klaar, at een pizza aan de overkant en ging slapen. Het was in de wasplaats een smeerboel, dankzij eenden, ratten en ragondins (beverratten). Hij zei, ragondins zijn vegetariërs, ratten hak ik hun kop af en eenden stuur ik weg. We konden hem nergens mee helpen, behalve met een kop koffie de volgende ochtend, voor hij vertrok op zijn weg vanuit Sète naar Bordeaux per kano. Sluizen deed hij op zijn eigen manier. Hij trok de kano op het land en met een karretje, dat hij voorop zijn kano vervoerde trok hij zijn kano langs de sluis. Een jaar eerder had hij de Vierdaagse van Nijmegen gelopen, volgend jaar gaat hij de Mont Blanc beklimmen. Zelfs de eenden waren beduusd van zijn plannen.