donderdag 29 april 2010

maandag 26 april 2010

2010-4-26


Kun je de boot ook al vóór de sluis ophangen ? Ja, dat kan in België ! Bij de eerste sluis na Maastricht in Lanaye. Deze sluis is 136 meter lang, 16 meter breed en heeft een verval van ca. 14 meter. Als deze sluis zich leegt richting Maastricht dan komt er zo’n enorme plas water richting Nederland dat dit het water in de Maas terugdringt en daardoor het peil een halve meter laat zakken! Om na een minuut of tien, als het water terug richting de sluis stroomt, weer op het oude peil terug te komen. Het was ons al opgevallen dat veel trappen aan de kade verbogen waren. Maar toen bij ons , aangelegd en wachtend op de sluis, de koffie scheef in de bekers ‘hing’ sloeg wederom Elsbeth alarm en konden we de lijn nog net los krijgen. Bij nacht ( in Maastricht ) en mogelijk ontij (voor de sluis) heb je wat aan zo’n matroos !



Luik is de eerste grote stad die je na Nederland binnenvaart, Franstalig, armzalig en al jaren failliet Bijzonder is dat er doorheen varend weinig groen is op de kades en 20 etages hoge flatgebouwen afwisselen met een oud 2 etagehuis.. Elsbeth was 45 jaar geleden hier al met de boot van haar vader. Er is sindsdien weinig veranderd. Ook toen was de zondagsmarkt langs de kade al een begrip Al haar broertjes en zusjes mochten toen wat kopen. Hanneke, de jongste kwam treurig terug : niemand verstond haar. Haar moeder zei : ‘koop jij maar een lapin’ en zo kwam zij terug met een schattig klein konijntje , Luikje genoemd, die jaren in huize van der Hoeven als Vlaamse reus bij de 2 teckels heeft gewoond. De beroemdste Luikenaar was George Simenon, die op zijn 19e jaar verhuisde naar Parijs. Er is thans een wandelroute van alle plaatsen , waar hij heeft vertoefd, n.a.v. zijn 100ste geboortedag.. Veel restaurants hebben ‘recepten van madame Maigret ‘ op de kaart. Allemaal stoofpotten ( ook met lapin !), want getrouwd met een commissaris wist ze natuurlijk nooit door het politiewerk van haar man hoe laat hij thuis kwam…


Vanaf Luik vaar je tot Huy door een troosteloos, veelal verlaten industriegebied., waar opeens in Sesclin een hypermodern voetbalstadion ( type Arena) van Standard Luik verschijnt. Daarna wordt het alleen maar mooier. Na Huy , dus niet er vóór ( bij de kerncentrale ) is een prima jachthaven. . Zo vroeg in het seizoen ( begin april ) is alles grijs en zijn de bomen en rotsen kaal. Wat opvalt zijn de vele knalgele forsythia-hagen die in bloei staan. en daardoor nu extra opvallen. Wij waren hier al eens eerder met onze boot maar dan hartje zomer en bewaren goede herinneringen aan Namen en Dinant en de Belgische Ardennen..
Posted by Picasa

woensdag 21 april 2010

2010-4-21

’s-Avonds is er natuurlijk internet. In Nederland is dat gelukkig geen probleem en zonder kunnen wij tegenwoordig niet meer. Veel havens hebben als service een inlogcode. En zo kan het gebeuren dat je tot je stomme verbazing van je meevarende dochter om 10 uur ‘-avonds een mailtje krijgt : Pap, zou je zo goed zou willen zijn om een kopje thee te zetten omdat jij dichter bij het kombuis zit !


Aan Maastricht hebben wij altijd goede herinneringen. Wij kwamen er regelmatig vanwege onze dochter Noortje, die tijdens haar studie op de Oeverwal vlakbij de Servaasbrug woonde. Daarom brachten wij ook nu graag een bezoek aan deze Bourgondische stad. De eerste nacht lagen wij in het Bassin. De tweede dag zijn wij verhuisd naar de strekdam bij de Servaasbrug. Onze andere dochter Fransje ging van boord en met een koffer is dat vandaar veel dichter bij het station. Er lagen al 2 jachten, maar tegen de avond waren die verdwenen en lagen wij alleen aan de kade op een vrijdagavond, voor heel Maastricht duidelijk te zien. In de zomer liggen de boten daar rijen dik tegen de lange kade. We hadden destijds wel een paar rare ervaringen meegemaakt met slapen in de Amsterdamse grachten op onze oude boot ,de Orient. En wij waren ook gewaarschuwd door vrienden die op dezelfde plek’s-nachts waren losgegooid en wakker werden op een los drijvende boot. Echt prettig slapen zo alleen was het dus niet .En ja hoor, om 4 uur in de ochtend hoorde Elsbeth een bonk op de boot en wist zeker dat er iemand aan boord was. Gewapend met een voetbaltoeter, onze geweldige schijnwerper en mijnerzijds een ‘sodemieter op’, sprongen ze van boord. De ritsen van de tent op het achterdek stonden al open. Het was nog ‘aandoenlijk’ dat de één zijn voet daarbij had bezeerd en liefdevol door de ander ondersteund in het licht van de schijnwerper de kade afstrompelden en in de nacht verdwenen.


Als je door een land vaart is het de gewoonte om een nationaal vlaggetje met de kleuren van dat land in de mast te hangen. Bovendien is het in België min of meer verplicht, als je met een motorboot vaart een vlag voorop te hebben, rood met een vierkant wit erin. Bij ons betekent die vlag alleen dat je een boot sleept. Wij zijn dankzij de vorige eigenaar in het bezit van een la vol vlaggen, waaronder deze drie. We hebben ze dit keer zo handig voor onze reis apart gelegd dat ze tot nu toe spoorloos zijn !
Posted by Picasa

maandag 19 april 2010

Frankrijk 2010 deel 1

We zijn vertrokken uit Aalsmeer op Goede Vrijdag en willen de blogspot, die we vorig jaar van onze reis naar Duitsland gemaakt hebben, voortzetten. Dit jaar gaan wij naar Frankrijk. Geen Berlijn, maar Parijs dit jaar met een korte onderbreking in mei van een week in Italië enRome. We krijgen regelmatig de vraag waar de ORIENT, onze salonboot, is gebleven en waarom onze nieuwe boot GAIRLOCH . De ORIENT is in de liefdevolle handen terecht gekomen van Sybolt Harkema en zijn rederij in Den Haag-Delft, zie http://www.salonbootdelft.nl/ .En met wat slimme veranderingen heeft hij de ORIENT geschikt gemaakt voor rondvaarten. Trouwplannen, High tea´s, of om alsnog een tochtje op de ORIENT te maken zie de site. Er valt van alles te boeken. Bovendien ziet de boot er tiptop uit.
Wat de naam GAIRLOCH betreft, als je de naam van een boot verandert schijnt dat ongeluk te brengen, een schippersbijgeloof, wat wij niet graag op de proef willen stellen. De Gairloch kochten wij van Ivo Mansmann uit Breisach am Rhein, 50 km boven Basel.. Hij heeft ons over de geschiedenis van de boot verteld. De eerste eigenaar in 1972 van deze Broom Continental 37, nr 139 van de rond 180 gebouwde boten, .was de Earl of Gairloch, die er mee op zijn privémeer gevaren heeft. Daarna is de boot eind jaren ´70 opgekocht door een stel Duitse avonturiers die gehoord hadden van een mogelijk verborgen nazischat in de baaien rond Mallorca. Zij wilden de bodem van de achterkajuit vervangen door een plexiglasbodem om zo stiekem de kust af te zoeken. Daar is het gelukkig nooit van gekomen. Achteraf bleek het schatzoeken een illusie en om een failliet te voorkomen werd contact gezocht met de voorzitter van de Duitse versie van de KNMC, Rolf Stolz. Hij kocht de boot en bracht hem naar Breisach en maakte veel tochten naar Frankrijk en Nederland om hem later aan Ivo Mansmann te verkopen. Van hem heb ik tenslotte de boot gekocht.
Wij zochten een compacte boot met veel ruimte en van alle gemakken voorzien en zoals op de site van de Broomclub http://www.broomownersclub.net/ staat vermeld, ‘ inmensly seaworthy and also suited for inland cruising ‘en zoals de huidige importeur van der Vaart vermeld een Broom is de Rolls Royce onder de jachten ! Door onze dochters vooral gewaardeerd door de ons verleende ‘Broomservice’ ! Opgeknapt met behulp van Gé Been, Mark Koopmans en Mario van Rooy zitten we nu op het niveau van een Citroen ! Als student, toen ik nog in een Eend reed , heb ik dit type Broom als bijbaan op de Hiswa gepromoot. Een soort oude liefde dus.


Vroeg vertrekken in het seizoen, begin april, hebben wij nog nooit eerder gedaan. Als de zon niet schijnt is het behoorlijk fris. De havens zijn leeg, er is nauwelijks elektriciteit en water te krijgen. Maar varen met een kachel aan boord is goed te doen. De natuur is erg kaal.. Behalve de bomen ´besmet´met maretak of mistletoe. Langs de kanalen hangt een kapitaal aan deze kostbare kertsdecoratie.

Fransje stapte in Den Bosch op om een weekje mee te varen. Zij had de zon meegenomen en zo hebben wij 3 dagen lang mooi en zeer zonnig weer gehad en hebben zelfs op het achterdek voor het eerst buiten kunnen eten. Zonnebrillen en petten op tegen de nog niet hoog aan de hemel staande zon.
Posted by Picasa