Tanlay is het eerste dorp met een kasteel, dat nog steeds in bezit is van één familie al sinds 300 jaar. De grote tuin is inmiddels veranderd in een 9-holes golfterrein. En de huidige eigenaren vertoeven meer in Parijs dan op de golfbaan. In de 16e eeuw heeft dit kasteel toebehoord aan de familie de Coligny. En met wie was onze Willem de Zwijger getrouwd geweest? Met Louise de Coligny! Haar 3 broers met hoge functies aan het Franse hof, maar ook protestant geworden hebben de religieuze switch met de dood moeten bekopen.
Tijdens de rondleiding kom je in de koninklijke erekamer, omdat Juliana en Bernard daar in 1952 gelogeerd hebben, op zoek naar hun ‘roots’. Hun foto staat nog op het nachtkastje naast een klein twijfelaartje. Terug in de haven hebben wij heerlijk geluncht in het restaurant du Portin een grote partytent. Het enige overgebleven restaurant in het dorp. Simpel, maar alles met veel liefde klaargemaakt. Een heerlijke gratin met aardappelen, worst en raclettekaas, met verse salade voor nog geen 10 euro. Bovendien met prachtig uitzicht op onze boot.
Bij sluis 72 Argenteuil staan 2 vlaggenpalen met een Franse én een Nederlandse vlag. Daar wonen Jolanda van der Vegt en Henk Alkema in een ( van de VNF) gehuurd sluismeesterhuisje. Zij verkopen zelfgemaakte prima confiture en kruidkoek. Ik herinnerde mij een passage in het boek ‘Varen in Frankrijk” van Nelly Duindam over het Canal de Bourgogne ( ik heb een editie uit 1991!) waarin een passage van gepensioneerde Nederlanders in een sluishuisje voorkwam. Maar dan moesten de eigenaren nu inmiddels de honderd jaar gepasseerd zijn!
Daar zagen Jolanda en Henk niet naar uit. De volgende dag zijn wij terug gefietst en kregen het hele verhaal te horen. De huidige eigenaren hebben het 9 jaar geleden van hun tante ( uit het boek) overgenomen, toen zij weduwe was geworden. Toen haar man overleed is de as in de sluis gestrooid. De gewoonte en waarschijnlijk ook de recepten om jam en kruidkoek te maken hebben zij overgenomen. Erg lekker, het terugfietsen zeker waard temeer daar wij ook mochten gebruik maken van hun WIFI.
In het haventje van Ancy-le-Franc lig je prima. Je kan je boot daar afmeren tussen het imposante kasteel en een enorme gîte uit 1671, alleen voor grote groepen. Je ligt er gratis met elektriciteit en water, waarvan door Nederlanders en Engelsen in het verleden veel misbruik van is gemaakt. Maandenlang lagen zij daar om hun boot te verbouwen. Dat gratis zal niet lang meer duren. In Ancy mag je alleen liggen als er geen hotelboten afmeren om hun gasten het kasteel te laten zien. Het is een imposant kasteel met een overkill aan trompe d’oeil en prachtige vloeren, een overigens prachtig onderhouden kasteel. En we zagen hier voor het eerst heuse Wc’s! Wij waren op onze tocht al 2 hotelboten tegengekomen en hadden gehoord dat die de eerste twee weken niet zouden varen wegens gebrek aan klandizie. Als God in Frankrijk konden wij dus met een gerust hart op deze prachtige plek in Ancy afmeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten