Nog steeds in St Florentin besloten wij de volgende dag, 1 mei, gebruik te maken van de uitnodiging om de middag een concert bij te wonen in de plaatselijke kerk. Het kerkkoor, La Chorale Saint-Loup, bestaande uit een twintigtal vrouwen en 5 mannen afkomstig uit Briennon een klein dorp 10 km verderop, gaf daar een voorstelling vanwege hun 30 jarig bestaan. Voor ons ook een goede gelegenheid om de kerk te zien van binnen. De moeite waard vanwege de fraai gebrandschilderde ramen, die alle beeldenstormen door de eeuwen heen hadden doorstaan. Het gevarieerde repertoire bestond o.a. uit folklore hollandaise en zo hoorden wij O Sari Mareis in het Frans! Bij de ingang kon je het programma kopen voor een paar euro en het geld bleef gedurende het hele concert bij de ingang in een doos staan… En ja hoor, het concert was al een half uur aan de gang toen er plotseling iemand naar de ingang rende roepend ‘ voleurs!’. Er had iemand een greep in de kas gedaan en was er snel vandoor gegaan. De politie werd gebeld en na een half uur verscheen een gendarme. Het probleem werd op typisch Franse wijze opgelost. De kerkenzakjes kwamen te voorschijn en er werd een collecte gehouden. Probleem voor de kerk en het koor opgelost ! In het Yonner sufferdje, de plaatselijke krant de volgende dag stond dat men op 1 mei in de kerk in grote getale opgekomen was voor het concert en onder de indruk was van de charme van het koor. En ze kunnen het zo mooi schrijven hier in Frankrijk ‘de prestatie van het koor was gegroeid door het vele applaus’. Geen woord over de greep in de kas!
De volgende dag 2 mei wilden wij St Florentin verlaten verder het Canal du Bourgogne op. Dat ging niet door. Of het was omdat 1 mei op een zondag viel ( rondje van de zaak heet dat bij ons) en men een extra vrije dag inlaste of dat er traditiegetrouw op de dag van de arbeid veel demonstraties zijn van vakbonden en men met de neus op de feiten wordt gedrukt op al het ‘onrecht en bedreigingen’ van hun métier . In ieder geval werkten plots de sluizen in onze regio niet die dag. Reden zou zijn de bevriezing van de lonen ( hebben we toch allemaal last van!) en in de toekomst mogelijk privatisering van het beheer van de kanalen. Op dit kanaal varen vrijwel alleen huurboten, enkele hotelboten, die wij nog niet tegengekomen zijn tot nu toe. En ik natuurlijk! Wij konden die dag geen kant op. Een dagje staken inlassen plotseling is geen promotie voor de verhuurfirma’s. En geen huurboten en men kan het kanaal helemaal sluiten en dan zijn alle sluismeesters (geprivatiseerd of niet) werkeloos! Er is trouwens zo veel achterstallig onderhoud op de kanalen dat als er werkelijk geprivatiseerd gaat worden dat het einde kan betekenen van varen in Bourgondië en ook veel andere kanalen. Veel te duur, de kosten van restauratie krijg je nooit terug verdiend. Privatisering zal niet zo gauw lukken, spreiding van alle kosten over lagere overheden, departementen en dorpen langs de kanalen heeft misschien een kans. Daar is men gelukkig ook mee bezig.
Tonnerre is onze volgende pleisterplaats. Een klein stadje met veel industrie. Er is daar een Hôtel Dieu, in 1293 gesticht door Margaretha van Bourgondië, Gravin van Tonnerre, Koningin van Sicilië en van Jeruzalem (het is de tijd van de kruistochten!), nadat zij op 37e jarige leeftijd weduwe was geworden. In 2 jaar gebouwd, een zaal van 90 meter lang en 18 meter breed. En ook nog 27 meter hoog met een dak als een omgekeerd houten schip, zoals bij ons de Ridderzaal in Den Haag. Oppervlakte van het dak is bijna een halve hectare groot! Aan het eind van die grote zaal was een kapel. Idee hierachter was dat vanuit uit hun houten alkoven een 40-tal zieken zo de Mis konden bijwonen. In Beaune werd later een beroemdere, wel kleinere, versie gebouwd (Hospice de Beaune). In 1650 besloot men een nieuw ziekenhuis te bouwen. De reden was dat het gebouw was in de winter niet meer warm te krijgen was. Daarna werden in het gebouw notabelen uit de stad in de zaal begraven, zoals in die tijd in veel kerken gewoonte was. Rond 1900 wilde de gemeente er de overdekte wekelijkse markt gaan houden. Voor de reden dat het onhygiënisch is om op graven van dode mensen voedselwaren te verkopen is de gemeente gezwicht en heeft aan het bureau van Eiffel de opdracht gegeven op een andere plek in het dorp een Marché Couvert te bouwen. De leukste inwoner moet geweest zijn Charles-Genevieve-Louise-Auguste-Andrée-Thimothée Èon de Beaumont bekend onder de naam Le Chevalier of Chevalière d’ Éon. Na een briljante carrière als militair, spion en diplomaat o.a. in Moskou, waarin hij zich vaak moest hullen in vrouwenkleren keerde dat laatste succes zich tegen hem. Zij (of hij?) werd verbannen naar Londen en mocht alleen terugkeren naar Frankrijk in vrouwenkleren! Toen ‘hij’ in Engeland overleed was men toch wel zo nieuwsgierig naar het geslacht en heeft men autopsie verrichtte. ´Zij´ was toch een man ! Kijk maar eens in een woordenboek naar het woord Eonisme.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten