vrijdag 13 mei 2011

2011-5-13



Ligplaatsen zijn schaars op de Seine rond Parijs. Verlaat je het Arsenal in Parijs dan is het richting St Mammès ( vlakbij Moret-sur-Loing, beiden prima jachthavens overigens ) een 8 à 10 uur continu varen en dan moeten de sluizen meezitten. Onderweg is er een mogelijkheid bij Auberge La Tour de Nesle ( zie een vorige blogspot september 2010). Daar vlakbij is ook een oude afgebroken sluis waar je tegen een oude kademuur tussen enkele woonboten in met enige vindingrijkheid je boot goed kunt afmeren, in St Fargeau-Ponthierry. Het dorp ligt een 100 meter boven de Seine, een hele klim, maar de moeite waard. Vorig jaar hebben wij met Mary aan boord daar ook aangelegd en toen een fantastische slager gevonden. Ook dit jaar bezochten wij weer deze Boucher de l’Eglise, ja inderdaad vlakbij de kerk. De steack hachée die ik er kocht en klaarmaakte met het oog van een paard oftewel een eidooier middenin als paardeoog ( oeil d’un cheval ) smaakte fantastisch!



In Moret-sur-Loing, het dorp waarin Alfred Sisley zijn vele werken geschilderd heeft, hebben wij ook dit jaar weer met veel plezier enkele dagen gelegen. We moesten acclimatiseren en wennen aan de rust van het platteland. Daarna op naar Sens, voor ons ook al bekend van vorig jaar ( zie blogspot oktober 2010). Er was aan de kade nog niets veranderd. Van de 10 stopcontacten aan de kade werkten er nog steeds slechts drie, net als vorig jaar! Stroom genoeg dus. We lagen daar met een boot van Nederlandse origine maar met Australische bemanning. In het (aartsbisschoppelijke) Sens staat een enorme gothische kathedraal, die model stond voor die van Parijs, Chartres en Bourges en zelfs die van Canterbury. Het aartsbisschoppelijke paleis is thans een museum met een enorme schat aan Gallo-Romeinse overblijfselen, gevonden bij de verwijdering van oude vestingmuren en bij de aanleg van de autoroute, die langs de stad loopt. Daar is de schat van Villethierry gevonden. Een gesloten vaas met 867 spelden, armbanden en colliers uit die tijd. Evenals 240 bijzondere gouden munten met een kruis erop. Nog nooit heeft men een zo grote schat uit die tijd bij elkaar gevonden. Men sluit diefstal niet uit!



De Yonne bevaren was anders dan vorig jaar. Natuurlijk niet de schuine wanden in de sluis, die waren er nog. En je mocht nog steeds tijdens het sluizen ronddobberen zonder vast te maken als er geen drijvend ponton aanwezig was. Alleen de sluizen aanroepen per marifoon lukte niet. Volgens de kaart allemaal op kanaal 8, maar ik kreeg geen antwoord. Uiteindelijk zag de sluismeester ons en werden wij gesluisd. Bij de volgende hetzelfde liedje. Begin dit jaar heeft de VNF kanaal 8 verandert in 69, zonder dit ergens te hebben vermeld! Volgende sluis op kanaal 69 opgeroepen. Maar nog steeds bleef het stil op de marifoon. Na 10 minuten dobberen, aanleggen ging niet te ondiep, ging de sluis open. Dat het marifoonkanaal ook hier veranderd was in kanaal 69 klopte, maar ja hij was bezig met de ‘tondeuse’ en had niets gehoord. Ik had geluk dat hij een jerrycan benzine ging halen voor zijn grasmaaier, zijn tondeuse dus… en dat hij toen mijn boot in de gaten kreeg! Bij de laatste sluis ook geen gehoor. Nu was de vrouwelijke sluismeester naar zijn Mp3-speler aan het luisteren met oordopjes in. Soixante-neuf, zelfs voor iedere Hollander een makkelijk te onthouden getal! Zo ontmoetten wij ooit een Amsterdamse familie, waarvan het zoontje 2 jaar al Frans had op de oude school van Elsbeth. De vader zei : hij kan tot 10 tellen in het Frans en hij ken soixante-neuf!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten