deel 29

Onze dochters hadden wel weer eens zin om langs te komen : “Zorgen jullie voor een goede opstapplaats vanaf de Autobahn, het weer moet uitstekend zijn en graag goed zwemwater”. Er was zelfs een geschikt badpak voor aangeschaft. Wij kozen Brandenburg uit met een goede parking en hebben voor prima zwemwater gezorgd. En ook het weer zat mee : 2 dagen 26-32 graden. Het is een weekend geworden ‘met stip’, waar wij nog graag aan terug denken. Een Vage Gast ( zo vaag is hij trouwens ook niet meer : hij blijkt zelfs een eigen kledinglijn te hebben !) heeft onze dochters veilig naar Brandenburg en naar de boot gebracht. Noortje kwam geheel rood gestippeld aangezet en Fransje zwart-wit met een witte (Apple) laptop. ‘s-Avonds is het bij ons op de boot gebruikelijk Rummie te spelen, een luidruchtig spel met kaarten, kopen voor een ander dat doet, bluffen en geluk hebben. Hoewel Robbie nog zo zei : Noortje is er altijd als de ‘stippen’ bij, heeft Fransje dit keer ruimschoots gewonnen.

Het was een prachtige heldere nacht, zonder wind met een sterrenhemel,zoals bij ons in Aalsmeer helaas nooit meer zal voorkomen. Robbie, Noortje en ik hebben onze kennis over de sterren kunnen uitwisselen,zoals de melkweg, het steelpannetje en de noorderster. Weet je nog Noortje,in Beauchamps,toen wij in de nacht van de vallende sterren met zijn allen buiten hebben geslapen, beschermd door Corgi’s ? Hoe lang zou dat geleden zijn ?

De kinderen zijn zondagsnamiddags weer naar Amsterdam vertrokken. De volgende dag gingen ook wij weg uit Brandenburg en hebben aangelegd rond 3 uur in Werder. Een prachtige plek, waar we van de één wel en van anderen later weer niet aan de buitensteiger mochten liggen. We hadden aangelegd n.b. bij de Seglerverein EINHEIT ! Ze kregen onderling ruzie over de reglementen ! Rond 5 uur zat er plotseling een geringde duif op ons voordek uitgeput en verdwaald. We hebben toen een eerste hulppost voor postduiven ingericht met brood en water en de heren van de EINHEIT duidelijk gemaakt dat wij nu niet konden verhuizen. Toen iedereen vertrokken was ’s-avonds heb ik de ‘vredes’-duif, die inmiddels het hele dek had volgepoept, kunnen vangen. Daarna heb ik hem op een veilige plaats op het land neergezet om verder te recupereren. Hij vloog direct weg! Deze Seglerverein EINHEIT was ook voor hem teveel !