deel 16

We liggen in de Stadtmitte met de achterkant naar de Reichstag en de punt naar het station Friedrichsstrasse. Het oudste Bahnhoff uit Berlijn, in 1882 gebouwd, een waar knooppuntvan U- en S- en regionale Bahnen. Vanaf de tweede WO tot aan de Wende was daar het grenstation tussen Oost en West voor mensen die per openbaar vervoer reisden. In het nabijgelegen gebouw vond de grenscontrole plaat en waar ook oost- en west Berlijners afscheid van elkaar konden nemen. Het had de bijnaam “Tränenpalast’, een soort Schreierstoren maar dan in een ellendige tijd in Berlijn.

Dochter F kwam ons voor de tweede keer bezoeken wegens een ernstig gebrek aan business casual kleding en schoenen nodig voor haar nieuwe baan. Zie http://www.creativecitylab.nl/ Kortom , zij had een kleine restyling nodig. In het grote Berlijn moest het toch mogelijk zijn een leuk ‘kleedje ‘te vinden ! En er is ook een enorm aanbod aan schoenenwinkels in Berlijn : stratenvol bij de Kurfurstendam. Bovendien wist Hanneke nog genoeg Designwinkels . Dan zijn er nog de grote warenhuizen : het Kaufhaus des Westens ( DKW), er is zelfs een Lafayette en Karstadt ( in bijna elke grote winkelstraat in Duitsland staat wel een filiaal). Met die laatste gaat het niet goed in deze crisitijd. Al in Dorsten ( daar waren wij eind mei) stond het personeel van Kartstadt buiten handtekeningen te verzamelen om daarmee de regering te overtuigen tot een financiële injectie. Die Frau Merkel heeft dat niet gedaan : het ging al jaren niet goed met het bedrijf door mismanagement. En dat was dus al voor de crisis begon.De winkels zijn echter nog wel open, maar hoe lang nog ? 60.000 mensen werken er in totaal , ook het Kaufhaus des Westens behoort tot hetzelfde concern, Inmiddels zijn ook alle Hertie’s ( soort HEMA) in heel Duitsland gesloten, alleen in Berlijn staan daardoor al 3000 mensen op straat. Aan F hebben ze ook weinig gehad : doodmoe kwam ze zonder schoenen weer aan boord. Alles was afgekeurd en niemand wist meer wat business casual schoenen waren.

Geen schoenen gekocht bij Karstadt ? Dan maar naar de kapper bij Karstadt, een kapsalon met tenminste een goede airco op de bovenste etage, buiten was het inmiddels zeer ’schwull’, 30 graden. F wou nicht die selbe Haaren wie ihre Mutti, maar die Mutti wou wel dieselbe Haaren wie F ! Na afloop zaten alle haren prima. Alleen die Mutti vond dat ze er wat kaal vanaf gekomen was : precies HAAR Mutti ! Elsbeth’s moeder hield ook veel van varen, maar voor haar was iedere dag een ‘bad hairday’en ze deed na de eerste dag varen steevast een sjaal om haar hoofd. Kwamen ze onder de mensen , dan had ze nog een geheim wapen : ze had een pruik mee aan boord , bewaard op een piepschuim kop! Maar na een week was ook daar weinig van over. Dat kwam ook omdat Hanneke als lang sprietig kind met pruik op, staande op de voorplecht, in de wind vrolijk iedereen toewuifde met groot succes . Natuurlijk zonder dat haar moeder het in de gaten had. Na 1 week varen hadden het haar van Elsbeth’s moeder alsmede haar pruik steevast een bezoek aan een plaatselijke kapper nodig