In Moabit , waar Hanneke woont, was een open galerieroute op een zwoele zomeravond, waar zij en Cornelius één van de deelnemers waren. Wij zijn daar vanuit Charlottenburg naartoe gefietst. Iedereen stond op straat bij een galerie te drinken, binnen was het al snel te warm.. Het type mensen had ook op straat kunnen staan in Amsterdam. Kunst is universeel alleen sprak iedereen hier veel en opvallend goed Duits…
Hanneke gidst een groep mensen dwars door Berlijn en dat per fiets als bijbaan. Zij was erg blij dat wij in Berlijn waren, want zij had net een knalrode nieuwe fiets gekocht en die wilde zij wel uitproberen met ons voor een kruistocht door Kreuzberg. Wij volgden haar man- en vrouwmoedig op onze vouwfietsjes . Het was een fantastische dag, zeer veel gezien. We eindigden in ‘the place to be’ in Berlijn. In een zijarm van de Spree was een café met terras van drijvende vlonders alles gebouwd van sloophout temidden van lege fabrieken en pakhuizen. In een ligstoel, na een biertje , en na zoveel indrukken en kilometers zijn we alle drie even in slaap gevallen
We hadden nog nooit de koepel van de Reichstag van binnen gezien : altijd uren moeten wachten in een rij voor je naar binnen mag ligt ons niet zo... Soms staat de rij wachtenden zelfs rondom het gebouw : zie de pijl. Met de boot zijn we voor de zoveelste keer verhuisd, nu naar de ligplaats in de Stadtmitte , vlakbij de Reichstag (en het Hauptbahnhoff waar Fransje de volgende dag per trein zou arriveren). Zo rond 8-9 uur kan je vanuit je bed dan zo de Reichstag binnen lopen En na gefouilleerd te zijn , zag je vanuit de koepel in nog geen 10 minuten tijd na vertrek van de boot de Gairloch van boven aan de Schiffbauerdam in de Spree liggen. Het is niet alleen leuk om je eigen boot beneden te zien liggen, het is zeker de moeite waard dit gebouw te bezoeken met de audioguide rondleiding lopend door de koepel en net als boven in het gemeentehuis in Kreuzberg geheel Berlijn te zien .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten