maandag 4 juli 2011

2011-7-4



Bij Pouilly-en-Auxois gaat het Canal du bourgogne verder door een tunnel, 3300 meter lang. Er boven raast het verkeer over de autoroute du Soleil. Begin 1800 gegraven door , naar het verhaal gaat, door Napoleon krijgsgevangen gemaakte Engelse soldaten. Na 100 meter graven werd de tunnel dichtgemaakt en door luchtgaten werden zand en stenen naar boven en eten en water naar beneden vervoerd. Bewaking overbodig ! Wel kregen de krijgsgevangenen de verzekering dat als de tunnel klaar was zij mochten terugkeren naar Engeland. Voor slechts een enkeling was dit weggelegd. Achter de muren van de tunnel zouden veel dode soldaten zijn gemetseld… Het is de smalste tunnel in Frankrijk en er is geen jaagpad naast. Via handgrepen langs de muren werd een schip ( hadden nog geen motor) door de tunnel getrokken. Dat duurde meer dan een dag. De latere stoomschepen gingen dat natuurlijk wel sneller door de tunnel, maar door de rookontwikkeling en ondanks de luchtgaten haalden veel bemanningsleden niet levend de andere kant.
Met de komst van elektriciteit kwam een ingenieur op een idee om boven in de tunnel een leiding te spannen en net als bij een tram kon zo de sleepboot een op de grond liggende ketting door het schip trekken en zelfs meerdere schepen tegelijk door de overigens niet verlichte tunnel trekken in een uur tijd. Dat de elektriciteitsleiding open en bloot boven in de lage tunnel bevestigd was leverde de nodige doden op. Met de arbeidsvoorwaarden nam men het toen niet zo nauw. De sleepboot ligt nu als monument op de kade bij Pouilly. Tja en die tunnel moest ook wij door. Gelukkig zijn alle leidingen weggehaald, de tunnel sinds 3 jaar keurig verlicht en wordt door de sluismeesters aan beide ingangen het eenrichtingsverkeer geregeld. En je mag op eigen kracht de tunnel door. Een makkie dus tegenwoordig. We hebben de tocht met gemak overleefd!



Na de tunnel van Pouilly tot aan Dijon varen een aantal hotelschepen heen en weer. Te groot om door de tunnel te kunnen overigens. En dan kan het gebeuren dat als je terugkomt van een fietstochtje de andere boten voor je en achter zijn vertrokken en je een hotelschip vreselijk moeilijk ziet doen om ergens anders aan te leggen. De schipper van de Amarrylus was zeer blij toen ik mijn boot zo verlegde, dat hij behoorlijk ,met zijn gasten kon afmeren. Als dank kreeg ik een fles Volnay 1e cru en een voortreffelijke Chablis. We lagen zo dicht op elkaar vanwege de ondiepte, dat wij vanaf ons achterdek bijna onze voeten in hun zwembadje konden steken!



Het dorpje met de niet typisch Franse naam Vandenesse heeft een havenkom met prachtig uitzicht op het dorp én op het boven op een berg gelegen Chateaneuf-en-Auxois. Het kasteel met zijn 5 torens stevent hoog boven het middeleeuws dorp uit. Ook vanaf de A6, de autoroute du Soleil goed te zien. Wij zijn er 2x geweest. Heleen en Meint hebben ons op de terugreis met de camper mee naar boven gereden ( je ziet hem nog rijden op de tekening) en ons uitgenodigd voor de lunch op een regenachtige dag. Later hebben wij ons per taxi naar boven laten rijden, zonder regen het dorp en het kasteel bezocht en het uitzicht bewonderd ( de moeite waard) alvorens naar beneden naar de boot terug te lopen.

1 opmerking:

  1. hoi noortje & rene hier is robin ff om te tikken dat jullie een leuke blog hebben...

    ik ben ondertusen thuis weer terug, ging na dijon naar lyon, le puy en valey en via diverse wegen naar het zuidelijkste puntje van mijn reis, saintes maries de la mer, om weer naar het noorden te krabbelen via een paar gorges...

    doe maar de groetjes aan de camperaars waarmee we op jullie bootje in dijon gezellig hebben gebabbeld :)

    robin

    BeantwoordenVerwijderen