dinsdag 12 juli 2011

2011-7-12



De autoroute du Soleil, de A6, slingert lange tijd rond het Canal du Bourgogne. Je vaart er zelfs kilometers lang pal naast. Een vorm van bermtoerisme. In Pont-d’Ouche scheiden de wegen. De auto’s gaan over een grote hoge brug over de Vallée d ‘Ouche naar rechts richting Beaune, de boten eronder naar links om de zeer mooie vallei van de Ouche te volgen. De haven in Pont d’Ouche wordt gerund door de Engelse Bryony, die tevens een slim winkeltje met van alles wat heeft, want er zouden tot aan Dijon geen winkels meer zijn. Dat bleek in de praktijk best mee te vallen!



Vóór sluis nr. 34 richting Saône ligt een prachtig pas aangelegde kade met elektriciteit en water. Eerste nacht gratis, daarna betaal je 6 euro. Het sluiswachterhuisje is compleet gerestaureerd en wat vergroot. Er is zelfs een gîte, die je kan huren. Voor de fietsers langs het kanaal is er een café en winkeltje met regionale én Zwitserse specialiteiten! Zo krijg je bij een kopje koffie een “Bassler Leckerli’! Urs uit Basel, ook hier varend met zijn Nederlandse platbodem de’Baron de L’Écluse’ heeft dit alles bij de VNF voor elkaar gekregen. Zie www.la34S.fr . Zijn vrouw moest nog boodschappen doen en was zo aardig om voor ons een baguette en de zaterdagse Figaro mee te nemen. Met de weekendbijlagen heeft van ons die dag geen last!



In Plombières, een paar sluizen vóór Dijon hielden wij het bij sluis 50 voor gezien. Met de sluismeester afgesproken dat wij om 9 uur de volgende ochtend zouden sluizen. Op tijd kwamen twee sluismeesters op hun brommertjes aansnellen, waarschuwden ons en maakten de sluis gereed … Inmiddels had ook een groot beurtschip van 30 meter losgegooid, de Christine uit Liverpool/Rotterdam met Engelsen aan boord, die mij de pas afsneden. De sluismeesters konden gebaren wat ze wilden dat het schip terugmoest : deze boot wilde van geen wijken weten en voer de sluis in, de kapitein lag op koers! In Nederland kan je een bekeuring krijgen als je de bevelen van een sluismeester niet opvolgt. In Frankrijk ligt dat kennelijk anders. Het zijn voornamelijk Anglofielen die op Nederlandse beurtschepen van 18-35 meter varen en hoe groter het schip hoe minder ‘a gentleman’. Later maakten wij mee dat een schip van 30 meter wilde aanleggen op een kade waar alleen boten tot 15 meter 3 dagen mogen aanleggen. Om 10 uur in de ochtend voeren zij intimiderend dicht langszij of iedereen plaats wilde maken.
Onze Engelse achterbuurman wees naar het bord en weigerde zijn boot te verleggen. Hij werd voor rotte vis uitgescholden. Verderop willigde een ‘vriendelijke’ Nederlander, kennelijk niet op de hoogte van de regels, wel zijn verzoek in. Bovendien werd dit schip geholpen door een maat met duidelijk Amerikaans accent die langs kwam fietsen voor versterking en hielp met aanleggen. Volgens deze ‘fietser’ mochten boten tot 15 meter maar drie dagen blijven liggen, dus langere boten langer dan drie dagen! In mijn wijsheid wees ook ik hem op het bord en zei dat zijn interpretatie misschien een Amerikaanse vertaling van de Franse tekst was. Maar hij bleek geen Amerikaan, maar Canadees te zijn . Of ik er rekening mee wilde houden dat zijn grootvader Nederland bevrijd had. Mijn opmerking getuigde van racisme Amerikaan of Canadees? Ik hoor het verschil echt niet.. Enige discussie over dat ook de Amerikanen ons land bevrijd hadden leek mij niet meer zinvol, c’est le ton qui fait la musique… Na deze korte retirade van de Canadees hebben we ons mond maar gehouden. Gezelliger zou het er toch niet op worden. Voor het eerst in mijn leven werd ik luidkeels voor racist uitgemaakt!! In de loop van de dag meerden er 2 andere grote barges aan, zo heten die grote boten hier. Ze hebben lak aan de regels. Wel onder Nederlandse vlag varend om belasting op het motorvermogen uit te sparen in Frankrijk. Wij voelden ons wel sukkels als ze borrelend op bhun achterdek misprijzend naar onze richting wezen als er weer een barge naast kwam liggen. Boten groter dan 15 meter hebben in heel Frankrijk steeds meer problemen om een aanlegplaats te vinden. Maar we hadden de pret dat de Nederlandse handelsgeest het wel voor elkaar had gekregen deze roestende vloot voor veel te veel geld hier te kunnen verkopen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten