In Gannay sur Loire
staat vlak voor de kerk een stompje boom met een raar dakje erop,
genaamd 'Arbre de Sully", volgens het bord. Daar zit een heel verhaal achter. Engeland trekt zich heden ten dage terug uit
Europa met zijn Brexit, maar er waren tijden dat het probeerde Europa te
veroveren, m.n. Frankrijk. In de
jaren 1500 en 1600 was het continu
oorlog tussen Engeland en Frankrijk en ook tussen Katholieken en Calvinisten in
Frankrijk zelf. Henri de vierde, de
koning van "Parijs is me wel een mis waard", uit het protestante
zuiden werd tijdens al deze ellende koning
, 'polderde ' tussen de 2 godsdiensten
met het Edict van Nantes en stelde Sully
aan als 'minister van financiën '. Na de lange oorlog zorgde Sully weer voor
een gevulde schatkist én verordonneerde dat er langs belangrijke wegen grote
bomen werden geplant om de reizigers schaduw te geven. Ook voor de kerk van elk dorp en op het
dorpsplein moest een olm of lindeboom worden geplant, zodat men na de mis op
een schaduwrijke plek kon napraten over de preek en andere dorpse zaken. Er staan nog steeds bomen overeind na al die
eeuwen. Er is zelfs een boekje waar al
deze dorpen met eeuwenoude bomen vermeld worden. Maar de meesten hebben de tand
destijds niet overleefd of zijn door de
bliksem getroffen. In Gannay heeft de boom na al die jaren een zeer triest
einde beleefd. In 2010 schoot een aanhanger van een vrachtwagen los en heeft de
oude boom gescalpeerd. De gemeente heeft
de boom 'gerestaureerd' met een dakje er bovenop en een grote betonnen rand er om heen, opdat
het niet nog eens gebeurt met een
aanhanger ! Als behoud van een stukje Franse erfgoed, het
"Patrimoine". Daar zijn ze gek op hier. Het ziet er alleen niet uit.
Maar zo blijf je wel in dat boekje staan !
COULANGES MET ELEKTRIEK
VIA 'JETONS'
Coulanges is een klein dorpje aan
het kanaal met een nieuw aangelegde kade. Er is alleen een Bar met '' depot pain'. Open 's-ochtends vanaf 7 uur en waar een uur later
al geen croissant meer te krijgen is en om elf gaat de bar voor de verdere dag
dicht. Stroom en water kan je krijgen d.m.v. jetons, 4 uur stroom voor twee
euro. Verderop staat een soort pinautomaat waar je die munten alleen met een (Europese) creditcard kan kopen. Amerikanen en Australiers
hebben dus pech. Vorig jaar waren wij hier en tot onze verbazing
werkte alles prima. Wij hielden zelfs één munt over, die ik tot mijn eigen verbazing
netjes had vastgeplakt op de kaart. Omdat wij hier voorlopig niet meer
terugkomen in deze streek een goede gelegenheid om het systeem nogmaals te
testen. Aangesloten, muntje erin....
geen stroom ! Langs het Canal du Midi in het zuiden hebben ze ook op een paar
plaatsen het zelfde systeem, werkt daar echter
nooit , de stroom wordt dan maar gratis geleverd. Er waren in Coulanges nog 3
aansluitingen voor stroom over, alle drie uitgeprobeerd, zonder muntje, en
opeens was er wel stroom! Niet voor 4
uur, maar zolang je maar wilde. Ook in
Coulanges dus geen succes. Al met al een dure investering voor een klein dorp,
zonder winkels en werkt het ook niet
goed.
PARAY-LE-MONIAL
Een klein stadje maar met een heel beroemde basiliek. In
1100 werd er nog niet gebouwd met veel pracht en praal, maar sober, recht toe
recht aan. Volgens Elsbeth is dit één van de mooiste Romaanse kerken door al zijn
eenvoud, in Cluny-stijl. Eeuwen na de
bouw kreeg iemand een visioen van Jezus
zelf 'dat zijn Hart zo zeer van de mensen had gehouden'. En zo werd het stadje
een pelgrimsoord voor de Heilig Hartgemeenschap. Sinds het bezoek van de paus
zelf, 20 jaar geleden, komen nu honderdduizenden
jaarlijks naar dit bedevaartsoord toe. In maart worden een 8-tal grote tenten
opgebouwd, waar duizenden mensen tegelijk een dienst kunnen bijwonen. Ik heb
nog nooit tenten van dit formaat gezien. In het najaar wordt alles afgebroken. Paray-leMonial
is door al dat bezoek één van de weinige Franse stadjes die geen armoedige
indruk maakt. En dat zonder de gebruikelijke souvenirwinkels, zoals in Lourdes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten