2013-5-1

CARNAVAL

Carnaval vindt altijd plaats 40 dagen vóór Pasen. Niet in Frankrijk. Tot onze verbazing was er de week na Pasen op 5 april carnaval in Toulouse. Ook in  Nice, waar het meest uitgebreid carnaval van Frankrijk wordt gevierd vindt het op een vaste tijd eind februari plaats. ’s-Avonds was er een uitgebreide optocht van vrachtwagens, waarop muziek uit de hele wereld werd gespeeld en er tussendoor veel verklede mensen achter de muziek aan van  hun voorkeur. Leuk omdat het simpel was. Geen gehuurde kostuums. De kleren van je vader aan, je kinderen in een versierde winkelwagen of met een stuk wegafzetting op je hoofd. Er waren geen typische carnavalsliederen, zoals wij dat kennen. Tonnen confetti werden rondgestrooid. Dagen later vonden wij die nog bij ons aan boord.

“ZUIGZAKKEN”

Net als in Nederland is ook hier het voorjaar wat langzaam op gang gekomen. Het leek ons handiger om niet eerder te vertrekken, nadat wij de winterkleding definitief in de kasten hadden vervangen door zomerkleding. Aan boord is altijd ruimtegebrek. We stoppen de overbodige kleren in speciale plastic zakken, die je hermetisch kan afsluiten. Je zet in een speciaal gemaakt gat de stofzuiger en hopla, het volume wordt terug gebracht tot 1/10 van het oorspronkelijke. Als de zak tenminste nog intact is. Elsbeth noemt het zuigzakken. Aan boord ideaal.

KIOSQUE VAN NEM

Vlakbij het Grand Rond staat één van de aardigste eethuisjes van Toulouse. Een vierkanten authentieke krantenkiosk heeft een Vietnamese familie omgetoverd tot één van de best lopende restaurants in de omgeving. Ernaast stond een auto geparkeerd, dienend als schuur voor het terrasmeubilair. Iedere centimeter van de kleine ruimte is zeer doelmatig benut. Het elders bereide eten wordt gebracht door de baas zelf in zijn wit glanzende Audi coupé. Vóór de toonbank staat zijn dochter de bestellingen op te nemen, eronder staan 5 koelboxen met koele drankjes Binnen wordt het eten in magnetrons opgewarmd door twee dames. Aan één zijkant staan grote rijstpannen. Tijdens de lunch staat er continu een meterslange rij kantoormensen te wachten op hun beurt. Als wij daar aten keken we elke keer onze ogen uit hoe met weinig middelen je een succesvolle zaak kan runnen.