2013-05-29

 

CHANTIER ALLEMAND

Na vier jaar wordt het tijd om de boot op de kant te zetten om het onderschip schoon te maken en in nieuwe antifouling te zetten en van nieuwe anodes te voorzien. Dé plek in het zuiden om dat te doen is bij chantier Allemand in het vissersdorpje Grau d’Agde. In de ronde sluis bij Agde neem je de ‘afslag’ richting de L’Hérault. Deze rivier mondt na 6 kilometer uit in de Middellandse zee. Vlak voor de monding ligt deze werf, door vele mensen aangeraden. En terecht. Vader, inmiddels met pensioen, ontwierp en bouwde machines, waarmee boten tot 45 ton uit het water kunnen worden gehaald. Henri, zijn zoon, bestuurd alle machines en zijn 3 zusters bestieren de watersportwinkel en de administratie Uiterst efficiënt, meer allemand dan francais! En voor zeer redelijke prijzen.

Je vaart een haventje in en met grote banden wordt de boot uit het water getild. En over de openbare weg naar hun terrein gereden. De boot wordt op een bok geplaatst en machine nr. 1 rijdt weg.

Vervolgens wordt machine nr. 2 onder de bok gereden en de boot wordt met bok en al opgetild en naar een plek gereden en nauwgezet tussen andere boten geparkeerd.

Vervolgens krijg je een vliegtuigtrap om aan boord te komen, maar zonder stewardess!

Tenslotte krijg je een professionele Kärcher en je kan beginnen om het onderschip te reinigen van alle aanslag. Daarna met een schuurspons de resten wegschuren en opnieuw afspuiten. Mijn boot heeft een zwarte antifouling. Na verloop van tijd lag er een enorme plas zwart water onder onze boot. Mijn buurman had groene antifouling en was het water groen, aan de overkant blauw en twee boten verder was het water rood. Dit alles gebeurde in een enorme herrie. Milieueisen? Nooit van gehoord in Frankrijk. Per dag gaat daar een 10-tal boten het water in en uit! De volgende dag hebben wij het onderschip geschilderd met nieuwe antifouling en de anodes verwisselt (was hard nodig!). Op dag drie de rest van de verf opgesmeerd en heeft een monteur een paar kleine reparaties aan de motor verricht. Dag 4 ging de boot het water weer in.

 

Hoe we nog in Grau d’Agde zijn gekomen is een wonder. Onderweg hebben wij niets gemerkt. Maar in de linker schroef zat een groot stuk touw van 12 mm dik gewikkeld en visdraad. Om de rechter zat behalve veel visdraad een sjaal en een plastic zak. Ook  miste er een ‘hap’ uit de linker schroef. Gelukkig was hij niet getordeerd en hoefde niet vervangen te worden. Une souvenir du Canal du Midi.

 

Wij konden aan boord slapen, maar verkozen het aangeraden familiehotel met een kamer met uitzicht op zee en ligbad, hoewel zo klein, languit liggen kon je vergeten. Maar de originele retro decoratie van de badkamer zullen we niet snel vergeten ‘s-Avonds vis eten op een terras en uitgeput, maar zeer voldaan naar bed. Het weer werkte mee, het was zelfs echt strandweer en zonnig, maar we waren blij om in de schaduw onder het schip te kunnen werken.

 

Vlakbij de monding van de L’Hérault met uitzicht op zee. In de verte zag je Narbonne en de besneeuwde toppen van de Pyreneeën. Nadat de boot in het water lag hebben wij varend langs het hotel en een stukje op de Middellandse zee afscheid genomen van Grau d’Agde.