Dit is het enige kanaal in Bourgogne dat wij nog nooit
hebben bevaren. In alle vaargidsen staat als maximale doorvaarthoogte voor de
meeste kanalen 3.50 m, ongeveer onze hoogte, behalve in het Canal du Nivernais
en het Canal du Midi: daar is het 2.70m. Vergeet de 3.50m maar! Op het Canal des Ardennes hadden wij al
een hoogte van 3.20m meegemaakt. En op het Canal du Centre is het al niet
beter. Één brug staat zelfs in de gids al aangegeven als 3.40m. De rest is net
iets beneden de 3.50! Dat betekent voor ons de zijkanten van de tent altijd los
en de boel zo nodig bij een brug naar voren klappen, dan zijn wij 3.00m hoog.
Voor op de punt heb een meetlat met een balletje bovenop.
Als die onder de brug kan, gaat alles goed. Tenminste als de brug recht is!
Je blijft altijd opletten. Zo is het ons gelukt honderden
bruggen te passeren zonder kleer/tentscheuren. Totdat, en het gebeurde op het
Canal du Centre op de laatste 30 km. Het regende en het balletje ‘zei’ naar
voren met de tent. Elsbeth was grieperig en schuilde onder de tent voor de
regen toen we onder de brug doorvoeren i.p.v bovendeks alles in de gaten te
houden! De rest zullen we jullie besparen. Na een tijdje zei Elsbeth, nu is het
klaar, schrijf er maar een leuk blogje over! De gaatjes in de tent hebben we
dicht gemaakt met lijm voor rubberboten en Ducktape. De verwrongen
roestvrijstalen stangen heb ik weer enigszins in model gekregen dankzij de
METHODE PETER V H. met behulp van een picknicktafel. Hij heeft het ons ooit
eens voorgedaan! Een kwestie van duwen en trekken! Gezien de klap onder de brug
waren wij tevreden over het resultaat van onze reparaties.
Een verademing na 400 km kanalen weer op een rivier te
zijn. Je mag hier 15 km varen en dat ook nog eens stroomafwaarts schiet
tenminste op. Weinig sluizen, wel wat beroepsvaart. De Saône doet denken aan de
onze Lek. Soms is het water zo breed dat het aan één kant onweerachtig regent
en aan de andere kant de zon schijnt. Je vaart langs Tournus en Macon, waar ik
heb kunnen tanken voor een prijs nog van najaar 2011. Aan het water ligt die
altijd 20-30 eurocent hoger dan langs de weg.
We hebben de haven ‘leeggetankt’!.
SAÔNE MONTMERLE
Natuurlijk hebben wij weer heerlijk gegeten in dit traditionele
hotel, al jaren door dezelfde familie gerund. Als entrée nam Elsbeth een salade
printanière, met zorg klaargemaakt met verse voorjaarsgroenten. Voor ons een
topadres.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten