Lia sms-te om te weten waar wij waren. In Ravières dus. Direct kreeg ik een sms terug : wij zitten op dezelfde Michelinkaart nr. 137! Zij hadden in de buurt een kasteel gevonden om in te slapen en kwamen de volgende ochtend op de koffie langs bij ons ‘zeekasteel’. Zij bleven niet lang want hun volgende kasteel, zij maken een van te voren strak geplande tocht langs Bed and Breakfast in kastelen, lag een 500 km zuidelijker.
Overal hebben wij in Ravières gevraagd waar een mogelijkheid tot WIFI is. Nergens volgens de inwoners, ik denk dat niemand weet waarschijnlijk waar je het over hebt! Op de laatste dag daar zagen wij in een bar iemand achter een laptop zitten! Daar was wel WIFI en hebben wij enkele blogspots op het internet kunnen zetten.
Natuurlijk hebben we ook dit keer een wandeling gemaakt langs het kanaal. Heleen ontdekte een vlierbessenboom. De bloesem werd geplukt en eenmaal terug werd bij de boot de buit een nacht in een pan met water gedaan. Heleen had inmiddels een nog niet ingericht keukenblok gevonden op een lege plek, een stenen omheining gemaakt voor een grote vuilnisbak. De volgende ochtend werd het vlierbessenwater gezeefd en met suiker en citroensap in een pan op een elektrisch kookplaatje gezet. Vlakbij het Krup nespressoapparaat, volgens Heleen echt een uitkomst in een Camper! Naast de echte vuilnisbak, 50 meter verder, stonden lege gin- en whiskyflessen waarin, na onder de kraan gehouden te zijn, het distellaat zijn voorlopig einde vond. Gevuld met verfrissende siroop voor de warme dagen die nog zouden komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten