dinsdag 28 september 2010

2010-09-28


Onderweg van Clamecy naar Auxerre kom je langs Les Rochers de Saussois. Je vaart langs rotswanden. Een geliefde plek voor beginnende bergbeklimmers, zoals in België in Dinant en Freyr. Alleen broeden hier sinds een tiental jaren in de rotswanden enkele Faucons Pelerin. Bij ons bekend als slechtvalken. Van 1945 tot 1970 hebben zij veel te lijden gehad van de pesticiden, maar nu groeit hun populatie weer gestaag. Een zeer bijzondere vogel, één van de snelste van de wereld, die andere vogels vanaf grote hoogte in duikvlucht te grazen neemt. Ze kunnen snelheden tot 350 km halen zei een vissende Parijzenaar, die daar in een oud buitenhuis, tegen de rotsen aangebouwd, zomers resideert en als een beschermheer optreedt in het broedseizoen. Dan proberen bergbeklimmers de eieren weg te halen uit de nesten. Van een overvliegende duif zei hij : kijk dat is de ‘patisserie’ voor hen !



In Auxerre heb je drie grote kerken die vanaf het water goed te zien zijn en ’s-avonds verlicht. In de middelste, de St Etienne, wordt elke avond in Juli en Augustus om 21.00 een Son et Lumière gehouden. Dit is een fenomeen in Frankrijk om vooral de eigen landgenoten op de hoogte te brengen en te houden hoe hun glorieuze geschiedenis in elkaar zit en in het bijzonder de rol van de plaatselijke omgeving daarin. In St. Fargeau hebben wij dit vroeger een aantal malen meegemaakt. Daar is het een schouwspel met 600 inwoners en 60 ruiters, die het daar tot een uniek schouwspel maken rondom een kasteel en een grote vijver. Dit is ook eén van de beroemdste Son et Lumière’s in Frankrijk. In Auxerre, in de St Etienne-kathedraal, was het vooral ‘Son ‘, een hoorspel op zijn Frans met veel gloire en pathetiek, wel slecht vertaald in het Engels (te horen via een koptelefoon van je buurman). Het ‘Lumière’ bestond alleen uit wat lampen die vóór of achter of opzij in de kerk aan en uit gingen en de plaatselijke bevolking, de vleermuizen, verschrikt deed heen en weer vliegen, zoals de bal in een tenniswedstrijd. Ik had eerder daar een vliegende non verwacht!



De binnenstad van Auxerre bleek het ideale shoppingcenter voor Noor en Mees te zijn. Schoenen, jassen, jurken, hoeden werden ruim ingekocht in elegante boutique’s. Ze zagen eruit als echte Francaises. ‘Avonds hadden wij een afscheidsdiner in La P’tite Beursaude buiten op een terras. De regen namen zij de volgende morgen mee naar Nederland. Zij waren net op tijd bij het station om in de ingezette bus te stappen om via La Roche-Migennes naar Parijs te komen. De staking van de conducteurs van vorige week had kennelijk niet veel opgeleverd. En wat doen Fransen dan ? Opnieuw une grève !
Posted by Picasa

Geen opmerkingen:

Een reactie posten