In Nemours lagen wij aan een steiger vermeld in de gids als jachthaven aan een chique parkje.met een grote parkeerplaats waar 2x per week markt is. Keurige straat met 19 e eeuwsw villa,s met een huisarts, die tot 8 uur ’s-avonds spreekuur hield en zijn patiënten in zijn witte jas zelf uitliet. Verder woonden daar of werkten alleen een dermatoloog, kaakchirurg en een notaris. In het park was een afgesloten speelplaats voor kleuters, in de namiddag zeer intrek bij jonge moeders.. Verder natuurlijk een Jeu de Boule-baan en ……een plek met 8 ligstoelen, vooral tegen de schemering erg populair bij de jongeren. De gemeente neemt het woord hangjongere wel erg letterlijk op!
Na de maand april via een USB-stick ( Clé heet dat hier) te hebben kunnen internetten en in Parijs de maand mei via de WIFI van de Capitainerie heb ik in Montargis in een SFR-winkel opnieuw tijd ingekocht om te kunnen internetten, ca 40 €voor 15 uur internet. Met moeite heb ik de overigens in alle winkels als personeel werkende beeldschone ‘vendeuses' zo ver gekregen om te bellen om de code voor de ingekochte tijd door te geven….alleen maar aan boord géén internet. Volgende ochtend met mijn computer naar de SFR -winkel Na een uur van alles geprobeerd te hebben door de SFR-ploeg onder leiding van Amanda en eindeloos gebel konden zij niets voor mij doen. Désolé ! Ik kreeg een nummer en moest maar via een vaste telefoon met lokaal tarief maar wel met een internetverbinding on line de servicelijn bellen om mijn nummer mise à-jour te krijgen ! Dat is me na een week gelukt, toen we te gast waren bij Paul en Helma, vrienden die in de buurt een huis hebben. Na 5x doorgeschakeld te zijn is het gelukt om het internet an de gang te krijgen. Dit had met de stick in elke laptop met internetverbinding, dus ook in Montargis in de SFR-winkel gedaan kunnen worden ! Overigens is Montargis een schattig stadje met veel water, het Vernetië van Frankrijk. Dus ook veel bruggen, behangen met smaakvol beplante bloembakken
.
Naar Rogny toe worden de kademuren in de sluis zo hoog, dat er sluismeesters nodig zijn om te kunnen afmeren en verschijnen er haken aan een touw, waar een sluismeester aan vast zit om jouw lijnen boven om een bolder te leggen, die liggen 2 meter van de kademuur verwijderd, je krijgt het touw weer terug en na 5 minuten ligt de boot 4 meter hoger. Verhaalpotten kennen ze niet in Frankrijk Eenmaal boven ga je van boord en open je de sluisdeuren, samen met de sluismeester. Dit wordt erg op prijs gesteld, ondertussen bellen zij de collega’s van de volgende sluis om te melden dat je er aan komt. Zomers zetten ze studenten in. We kwamen zelfs een studente ‘bijouterie’ tegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten