2014-8-26

HÔTEL RIQUET

Voor de ronde sluis bij Agde staat een groot gebouw in verwaarloosde toestand, Vroeger was dit het directiegebouw van het kanaal. Met op de benedenetage de directiekamer, een keuken, twee eetkamers en een een heuse gevangenis. Boven waren slaapzalen voor de mensen, die het kanaal onderhielden. De VNF wil er een hotel van maken, Hôtel Riquet. Alleen het dak is vernieuwd, dat kostte 800.000 euro. En toen was het budget op. Beneden is alles nog kommer en kwel. In de gevangenis huist nu een klein kantoortje van de VNF, waar je van zee komend een tolvignet kan kopen om op de kanalen te mogen varen. Voor dit gebouw brak voor ons een plezante Vlaamse periode aan. Walter en Bi voeren langs met hun boot de AQUAMANT uit Toulouse. Zij volgen nauwgezet onze blog en dachten dat wij daar nog steeds lagen met onze boot!

DE VLAAMSE LEEUWEN

Zij namen ons mee om de hoek op de rivier de Hérault, waar Geert met zijn boot de Botkil lag. Ook zijn boot lag afgelopen winter in Toulouse. Wij lagen daar met zijn drieën op de Hérault te wachten... Walter en Bi op accu's, Geert op zijn Paula, die nog in Leuven was en wij op ons raampje. Inmiddels was het wereldkampioenschap voetbal begonnen. Geert kon via zijn schotel de Vlaamse TV ontvangen. Tussen de wedstrijden en de apéro's door hebben wij veel geleerd over de taalstrijd en de impact, die het nog steeds heeft op de 6 miljoen Vlamingen en de 4 miljoen Walen. In de politiek, op hun werk en zelfs binnen families. We kennen de problemen bij onze zuiderburen eigenlijk slecht. Het liefst voeren Vlamingen de vlag met de Vlaamse Leeuw, met een gele achtergrond, een zwarte leeuw met rode klauwen en tong. In België varend met deze vlag kan je dan een bekeuring te krijgen!

DE ZAAG

Wij kwamen nog een Vlaming tegen, maakten een praatje en hij gaf af op alles wat Frans was en bleef voornamelijk doorzagen over alles wat niet goed was. Hij wilde zo snel mogelijk terug naar Antwerpen. In Frankrijk deugde niets, vooral het Canal du Midi was één grote smeerboel. Behalve dan het hout wat hij overal uit het water viste en in keurige blokken zaagde voor de winter en ze op zijn dek te drogen had gelegd. Onze Vlaamse vrienden wisten direct over wie we spraken: "Die kennen we, je bedoelt toch niet DÉ ZAAG?"

BESSAN

Tussen de wedstrijden van Nederland door hadden wij om de drie dagen stroom van wal nodig. Zo lagen wij afwisselend aan het infuus bij de CANALOUS verhuurbotenfirma en Bessan, dat 6 km verderop ligt op de Hérault. Het zat altijd een gevaar in dat enerzijds ons mooie plekje worden ingenomen en het ponton bij Bessan bij de Quinquette kon  vol boten liggen en wij er niet terecht konden. In heel Bessan was geen café te vinden, dat geïnteresseerd was in Nederlands voetbal. Onze Belgen wel gelukkig. Snel weer terug naar onze "wereldplek op de Hérault".