Op een warme zondag varen wij naar Toulouse. Het is niet het mooiste deel van het Canal du Midi, maar heel Toulouse stroomt ons tegemoet langs de oevers en is er veel te zien. In de schaduw van de dubbele rij platanen (hier zijn ze nog niet gekapt!) is het goed toeven. Er wordt gewandeld en gejogd of gewoon een hondje uitgelaten, gepicknickt en daarna siësta’s gehouden. Hangmatten worden tussen twee bomen gespannen, veel fietsers, zelfs huurfietsen uit Toulouse tot families met baby’s met peuters en kleuters met fietsjes op maat. Op een steiger, bedoeld voor boten om aan te leggen in afwachting om te sluizen heeft een stel feestelijk een tafel gedekt. Kwaaie vissers met hekel aan storende boten, rondtrekkende wandelaars en zwervers. En...iedereen zwaait ons vrolijk toe!
DE SAINT AUBAN MARKT
Behalve op maandag is er iedere dag markt in Toulouse. De bekendste is de overdekte markt Victor Hugo. Op de eerste etage zijn 6 restaurants naast elkaar. Wat beneden vers verkocht wordt, krijg je boven net zo vers op je bord voor een redelijke prijs. Erg populair, om 12.30 uur geen vrije tafel meer te krijgen. De gezelligste markt is op zondagochtend rond de Saint Aubankerk, 10 minuten lopen vanaf de haven. Boeren verkopen er hun verse producten. Iemand heeft allerlei muziekinstrumenten op de grond gelegd, vooral veel percussie, blokfluiten, maar ook een viool(!) en kinderen kunnen daar in een pandemonium van geluid hun gang gaan. Eén boer had zich gespecialiseerd in het kweken van divers gekleurde wortels. Ik moest van Elsbeth een gekleurd pakketje kopen, om na te tekenen... We hebben ze natuurlijk ook geproefd. Ze smaken inderdaad naar wortel behalve de paarse!
TOULOUSE, LE PORT SAINT SAVEUR
Onze boot ligt nu in een ander deel van de haven. Vlakbij de ‘Caserne de Genès-Lougnon', vernoemd naar een sapeur-pompier, die in de dertiger jaren van de vorige eeuw bij het blussen van een brand jammerlijk omkwam. Wij konden getuige zijn van de oefeningen van de brandweer. Er is daar een pleintje waar de ladderwagen dagelijks getest wordt en de ladder tot duizelingwekkende hoogte wordt uitgeschoven. Als ze uitgeoefend zijn worden de wagens en ook hun eigen auto’s afgespoten. En dat in de hitte, in uniform met zware laarzen aan. Als er de auto van de duikers het terrein van de haven op rijdt weet iedereen hoe laat het is : een bootje met rotsooi in de schroef! Het feit dat de kazerne dichtbij de boten ligt en dat als ze uitrukken de sirene pas honderd meter verder de sirene aangaat geeft ons een rustig en veilig gevoel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten