Elsbeth wilde graag naar de stofjesmarkt, wist niet precies waar het was, maar wel dat je hem vanaf de Sacré-Coeur op Montmartre kon zien. Op het place du Tertre aangekomen was de verhouding tussen het aantal ‘collega’s ‘van Elsbeth, die ons erg geschikt vonden als model voor een karikatuur ( dat wisten wij natuurlijk al lang !) en het aantal toeristen één op één en er werd opvallend veel Nederlands gesproken vanwege de meivakantie. We hebben eerst de kerk bezocht, het was er druk, aangenaam warm door de duizenden aangestoken kaarsjes en er werd fantastisch gezongen door wat oudere nonnen, die zo zuiver zongen dat het wel leek of ze een conservatoriumopleiding zang hadden genoten.. Er wordt daar de hele dag door diensten gehouden ter nagedachtenis aan de doden uit alle oorlogen. Buitengekomen met een mooi panorama over Parijs lag onder aan de trappen de Marché St. Pierre, de beroemde stofjesmarkt, 5 etage’s hoog. De hele buurt bestaat uit winkels met stoffen,bandjes, garens, knoopjes etc. Dit was voor mij te veel. Ik ben een kroeg ingedoken met koffie, Le Figaro en de L’Equipe . Opgetogen kwam Elsbeth na uren terug met een lapje stof om weer eens een tafellaken te maken
Nog meer stoffen. In het Petit Palais was er een overzichtstentoonstelling van het werk van Yves Saint Laurent, een retrospective onder haut patronage van Carla Bruni-Sarkozy. Ruim 300 paspoppen met jurkjes aan. Een drukbezochte tentoonstelling, gezien de lange rij voor de ingang. Er waren 2 rijen, de lange ( vaak > dan 2 uur wachten) en een korte. Je kunt van te voren kaarten kopen bij de FNAC ( voor een bepaalde tijd) en dan kan je vrijwel direct doorlopen.( dit kan je voor tentoonstellingen daar regelen). Wij hebben voor de laatste optie gekozen. Elsbeth was onder de indruk van de eenvoudige tekeningen en de simpele werkwijze van de A-4tjes , waarop stukjes stof, ton sur ton uitgezocht ,vastgespeld waren.. En dat een muur vol.
Le Port d’Arsenal ligt aan het Canal St Martin.dat door een tunnel (met om de 50 meter lichtkoepels) naar het Bassin de la Vilette toe gaat. Vroeger kwam alle goederen per groot schip vanuit het Noorden naar het Bassin om vandaar via kleinere schepen naar het Arsenal te worden vervoerd. Dit was een kortere weg dan via de Seine. Het Canal St Martin is beroemd om de film ‘Hotel du Nord’ (1938) en Simenon heeft er in de buurt gewoond en veel van zijn Maigretboeken spelen zich daar af. Het hotel staat er nog steeds evenals de draaibruggen en de hoge stalen loopbruggen. Op een mooie dag zijn wij naar het Bassin toe gefietst. Richting Bassin fiets je door een tunnel van bomen. Vroeger hebben wij die tocht eens gemaakt op een rondvaartboot door de tunnel. Minder vermoeiend dan per fiets , maar ook zeer de moeite waard Van de overslaghaven is niets meer over. Veel restaurants, bioscopen langs het water. Aan het einde is een kleine dependancehaven van de Port d’Arsenal , met dezelfde prijzen, maar een stuk ongezelliger
Geen opmerkingen:
Een reactie posten