WATERGEBREK

Het water in de kanalen komt erin op het hoogste punt, in het scheidingspand, “bief de partage’. Daar in de buurt zijn reservoirs aangelegd, waarin het water van kleine riviertjes, beekjes wordt verzameld. Dreigen die op te raken dan worden maatregelen genomen. De eerste is altijd  ‘regroupement’ van de boten in de sluis.  Echt bedacht door iemand achter een bureau, want 20 minuten wachten op een andere boot die nooit komt, zoveel scheepvaart is er niet. Als volgende stap wordt het waterniveau verlaagt, eerst van 2,00 meter naar 1,80, dan naar 1,60, en als laatste  een vaarstop.  Op  het Canal lateral  à la Loire is de vaardiepte nu 1,60 meter.  De Gairloch steekt ca 1 meter diep, maar mijn beide schroeven zijn wel het diepste punt.  Dat gaat wel tot je iets in schroef krijgt.  De linker motor ging erg schudden.  Het kon ook iets zijn met de schroefas. In Gannay was een  ‘chantier navale’, van een Engelsman. Daar kon de boot even uit water voor inspectie. D.w.z. 400 euro voor uit het water en nogmaals 400 euro voor er weer in + het arbeidsloon.  En ik mocht nog van geluk spreken, vorig jaar rekende hij 500 euro!  Ik heb een afspraak gemaakt in St Jean de Losne bij Blanquart. Even in de takels, schoonmaken en er weer in  voor 300 euro. Op één motor ben ik verder gevaren naar de Saône. Eindelijk op ruim water was het bijgeluid  van de linker motor minder geworden en na een paar keer flink achteruitslaan kwam het laatste deel witte plastic  boven water ! En was het probleem over!