maandag 31 augustus 2015

2015-8-31

 
DE KOFFER
Is Josja met ons meegereden vanuit Nederland naar Saint Jean de Losne, Mary kwam per trein naar dezelfde plaats voor een weekje aan boord. Met haar zijn we een stuk Canal van de Rhône au Rhin en de Doubs opgevaren tot Dole. Bij de eerste sluis vanaf de Saône (de Rhône is 200 km zuidelijker, maar zo heet het kanaal nu eenmaal) krijg je van de sluismeester een grote koffer.
Daarin een nog grotere ouderwetse telecommande met oplader om de geautomatiseerde sluizen te bedienen. Met het advies om vooral lang op de knoppen te drukken. Maar hoe lang ik er ook op drukte, het werkte soms wel, meestal niet. Toen ik terug kwam bij de eerste sluis en dit meldde haalde de sluismeester zijn schouders op en sprak de wijze woorden :"Monsieur, ça c'est la charme de La France". En zo is het!
 


WIJNRITJE

Terug in Saint Jean de Losne konden we wederom aan de kade in de Saône aanleggen. We kwamen rond 12 uur in de middag aan, dat is de beste tijd om nog een plaatsje te vinden op deze geliefde plek. Het stadje zelf hadden we inmiddels wel gezien en buiten was het met een stralende zon ver boven de dertig graden. Mijn auto stond nog steeds bij de haven van Blanquart. Ik heb de auto opgehaald en met de kwebbelende zusjes die middag een wijnritje gemaakt door de Cote d' Or en de Vallée d Ouche in mijn auto mét airco om de ergste warmte die dag te ontlopen.



 

SLUISMUSEUM

Op het Canal de Bourgogne passeer je bij het plaatsje Ouges een vliegveld bij sluis 62, Petit Ouges genaamd. Deze sluis is om onduidelijke redenen geautomatiseerd, net zoals een aantal sluizen verderop van de overige 189. Waarom bij dit militair vliegveld een geautomatiseerde sluis en bij de meesten niet? Ze willen daar misschien geen pottenkijkers. Je moet zo snel mogelijk dit gebied verlaten! Er is daar een vaste sluismeester, die er ook woont. Je hoeft eindelijk niet van boord om mee te helpen met deuren open of dicht te draaien. Op de rest van het kanaal fietst of brommert één sluismeester met je mee en help je mee draaien. Je zou denken dat de sluismeester van sluis 62 met militaire precisie de paar boten per dag zo snel mogelijk door de sluis helpt. Met deze drukke baan had hij nog tijd over om zich te wijden aan het opzetten van een museum in een van buiten toegankelijke cave onder zijn woning. Hij bleek geen kritisch verzamelaar. Honderden sleutelhangers en ballpoints, lege wijnflessen van de duurdere Bourgognewijnen, een volledig ingerichte kerststal en een collectie in LEGO uitgevoerde landbouwwerktuigen. Opgeleukt met spannende krantenknipsels en foto,s over b.v. een gevonden lijk in het kanaal, dat uiteindelijk een moord betrof en aan het plafond een collectie modelvliegtuigen. Eenmaal aangemeerd in de sluis word je uitgenodigd om een bezoek te brengen aan zijn 'sluismuseum'. Samen met Mary zijn we uitgebreid rondgeleid. Zo ben je toch langer bij een militair terrein dan waarschijnlijk de bedoeling was.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten