vrijdag 21 augustus 2015

2015-8-21


DÉSOLE, MAIS COMPLET

Op de Saône tussen Tournus en Chalon-sur-Saône is de vroegere sluis en barrage bij Gigny, nu een jachthaven.Het sluishuis is verandert in een restaurant, toepasselijk genaamd 'Halte Nautique'. Je eet er prima, ook veel Bourgondische gerechten, met veel knoflook, peterselie en boter op slakken, kikkerbillen en ham. Op de heenreis naar Lyon waren wij aangenaam verrast hierdoor en over het fantastisch uitzicht over de rivier. Josja nodigde ons uit voor een déjeuner in dit restaurant. Wij zouden op zaterdag daar kunnen lunchen. Opgebeld vanaf de Seille voor een reservering, maar helaas het hele weekend complet! Josja gaf de tip altijd je telefoonnummer achter te laten voor een eventuele afzegging. Zo was het haar destijds gelukt om binnen een week bij Johnnie de Boer te kunnen dineren! Elsbeth had op de heenreis van het sluishuis-restaurant een schilderijtje gemaakt. Gefotografeerd en per mail opgestuurd naar het restaurant wel mét ons telefoonnummer erbij. Binnen een uur werden wij gebeld, er was nog plaats op zaterdagmiddag voor de lunch. De volgende ochtend vroeg opgestaan om rond 9 uur bij de sluis te zijn, die ons terug op de Saône zou brengen zodat wij op tijd in Gigny zouden arriveren. Dat is gelukt en wederom een fantastisch déjeuner! Complet? Altijd je telefoonnummer doorgeven! Bedankt Josja!


KEUZEMENU

Wij hadden aangemeerd in Verdun-sur-Doubs en maakten een wandeling door het mooie plaatsje. Bij terugkomst aan boord had een grote oude huurboot, inmiddels privéboot met Belgische vlag en met een onwaarschijnlijk aantal kleine  kinderen aan boord hun lijnen N.B. aan onze boot vastgemaakt. Josja voorzag direct problemen met zoveel kinderen aan boord naast ons en ging terug naar een apotheek voor oordoppen om de nacht rustig door te komen. Eenmaal aan boord leek het of er binnen een grote lekkage was. De waterval kwam echter via de buurman. Die had een soort airco waarbij buitenwater door de boot wordt gepompt via leidingen om vervolgens aan de zijkant boven de waterlijn als een soort brandspuit geloosd te worden. Tegen mijn boot aan. Daar werd ik niet blij van. Inmiddels was het ruim 30 graden en liepen de gemoederen hoog op. De airco van mijn buurman stond op volle kracht, vertelde grootmoeder van de kinderboot opgewekt, want er was ook een baby van 8 maanden aan boord met koorts. Ik wilde alvast voorzichtig (beroepsmatig) een kleine anamnese afnemen, maar werd snel de mond gesnoerd. Geen zorgen want er was een verpleegster aan boord. En dan weet ook ik mijn mond te houden. Ze begrepen niet waarom wij last van het watergekletter tegen de boot hadden. Zij in ieder geval niet. De grootvader kwam erbij en die gaf ons een keuzemenu. Of de hele nacht de airco aan met een waterval aan boord of de hele nacht naast een huilende baby. Wij kozen voor nog een  optie: wegwezen en 50 meter verder gaan liggen. Wij hadden een rustige nacht en zij? We hebben het de volgende dag maar niet gevraagd.


NOG VIJF MINUTEN DAMES

Als Josja aan boord is loopt de temperatuur flink op. Dat heeft niets met haar zelf te maken, maar altijd als zij meevaart is er een hittegolf. Ik neem altijd goed weer mee zegt ze dan! En wij maar puffen. Dit jaar heeft ze erg overdreven met temperaturen van 35-40 graden. Dan heeft het geen zin om op alleen vaarwater te varen, maar op meer op zwemwater. Geen kanalen dus, maar op de rivieren de Saône en de Seille. Josja en Elsbeth zijn dan net kleine kinderen. Ze willen maar één ding en dat is zwemmen. Ik moet dan ook nog koud water opzoeken door met mijn dieptemeter de diepste stukken rivier uit te kiezen. Midden op de Saône de motoren uit en zwemmen maar. Hoe snel ze het water in duiken, zo traag komen ze er weer uit. Nog vijf minuten dames!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten