2014-10-06

LYON

Sinds enkele jaren heeft Lyon een jachthaven. Vlakbij waar de Saône en de Rhône samenkomen in het oude havengebied van de stad. Oude pakhuizen zijn opgeknapt of vervangen door kleurrijke nieuwe. Architecten hebben er lustig op los ontworpen. Op de punt waar de twee rivieren samenstromen staat een enorm gebouw in een nieuw nog te openen museum. Tussen al die gebouwen bevindt zich de jachthaven met aan de ene kant futuristische flatgebouwen en aan de andere kant het Centre Commercial 'Confluence' met o.a. een Applestore en een Japanse Muji-winkel. Overwinteren kan je vanaf dit jaar in de haven. Helaas worden in de wintermaanden stroom en water afgesloten. Anders was dit voor ons een optie geweest voor een uitgebreid bezoek aan de tweede stad van Frankrijk. Een kleine tekening voor een grote stad!

CANAL DU CENTRE

De watertoevoer op het hoogste punt van dit kanaal is slecht. In droge tijden wordt het kanaal snel gesloten voor de scheepvaart. Afgelopen jaren meestal eind augustus, in 2012 zelfs al in mei. Dit jaar ging het acht september dicht. Het lukte ons niet om de boot in Parijs te laten liggen deze winter, wel in Briare. De kortste route is via het Canal du Centre. Anders vaar je honderden kilometers om. En honderden sluizen. Maar het is ons gelukt om op tijd het kanaal te passeren. Al ging het niet van harte. Alle sluizen zijn geautomatiseerd, maar dat automatische gebeurt pas als een sluismeester die heeft geactiveerd. Dan zouden alle volgende sluizen voor je open staan. Is er een tegenligger dan laat het systeem het afweten. Je vaart op een zondag om vier uur in de middag een openstaande sluis in en er gebeurt niets. De kant op en op een knop drukken voor telefonisch contact met de centrale. Geen verbinding. Het telefoonnummer met je eigen telefoon bellen. Geen verbinding want geen dekking in het gebied waar je bent. Tenslotte op alle alarmknoppen gedrukt. Na een uur verscheen een auto van de VNF. Er stapte een sluismeester uit die druk gesticulerend zijn verhaal deed. Door de dranklucht om hem heen werd mij duidelijk dat het niet aan mijn Frans lag dat ik niet begreep waar hij het over had. Hij wees op zijn horloge en had het over zijn déjeuner. Om vijf 's-middags? Sluismeesters hebben van twaalf tot één vrij om te lunchen. Het was duidelijk dat zijn déjeuner was uitgelopen. De knoppen op de sluis wist hij nog wel te bedienen. In het dorpje verderop zijn wij die dag gestopt. Daar zagen wij een affiche dat er die middag een "Mechoui" was geweest. Een dorpsfeest met een lam aan het spit. Wij hadden hem duidelijk gestoord op ook zijn feestje.

I AM YOUR BAD LUCK!

Ons volgende kanaal is het Canal latéral à la Loire. Begin september gingen wij voor weekje naar Nederland met een huurauto die in Nevers voor ons klaar stond. Meer gehaast dan normaal voeren wij over dit kanaal. Om vijf uur meerden wij af in Fleury sur Loire. Twee uur later verscheen een grote péniche van 22 meter met ouder Engels echtpaar aan boord. Ook zij bleven daar voor de nacht. De volgende dag lag ik om negen uur in de sluis. Daar verscheen in de verte de péniche. Volgens de sluismeester moest die in de sluis erbij. De schipper voer in zijn eentje tergend langzaam de sluis in, zijn vrouw lag binnen kennelijk nog in bed. Wij hebben zelf meegeholpen bij het sluizen. Het ging nauwelijks goed, de péniche kwam akelig dicht bij mijn zwemtrap en ik bij de sluisdeur. De Engelsman vroeg mij "Are you in a hurry? Than I am your bad luck!" Of de sluismeester deze conversatie verstond of niet, hij vond bij nader inzien zijn beslissing niet goed. Hij zei mij in het Frans een tandje bij te zetten en hij zou de volgende sluis bellen om ons apart te sluizen. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. De kap naar beneden en iedere brug en bocht hebben we strak genomen.