vrijdag 19 april 2013

2013-04-19

 
 

 
 TERUG IN TOULOUSE, WINTERSPORT OP DE BOOT
 
Februari was ons te koud in Nederland en we waren blij om de 25e februari te kunnen vertrekken naar het zuiden, naar Toulouse, waar onze boot overwinterde. Vanuit het vliegtuig zagen wij al een zwart/wit landschap in de buurt van de stad en ons vermoeden werd na de landing bevestigd. Op weg van het vliegtuig naar de boot sneeuwde het en wij troffen de boot onder een dik pak sneeuw aan! In de boot was alles kurkdroog maar ijzig koud. We hebben de kachel aangezet en zijn de kroeg ingegaan, waar we nog net van het ‘happy hour’ gebruik konden maken. Daarna hebben wij verderop heerlijk gegeten en zijn wij via glibberige gangboorden in de inmiddels behaaglijke boot teruggekeerd. Het bed was ook verwarmd door onze elektrische onderdeken. We hebben heerlijk en rustig geslapen, want de sneeuw dempte alle (stads)geluiden!
 
 
EN  PANNE
 
Op een boot is altijd wel wat te doen. Een goed Nederlands gezegde is: Koop een boot en werk je dood. Dat laatste willen wij nog graag uitstellen en zo stellen wij bepaalde werkzaamheden ook graag uit! Maar er zijn problemen, die geen uitstel dulden. Er lopen veel waterslangen door de boot met slangenklemmen aan koperen leidingen vastgemaakt. Na verloop van tijd gaan die hoe dan ook lekken. Onder in de boot zie je het resultaat, maar waar zit de boosdoener? Met behulp van kranten onder alle klemmen te leggen (tip van Gé Been) en veel geduld kwamen we dit jaar achter 3 van die problemen die we konden verhelpen. Onze vouwfietsen, dat was een ander probleem. Het aluminium stuur van de fiets van Elsbeth was voor de 2e keer gebroken. De eerste keer was dat in Montbard gebeurd (zie een vorige blog langs het Canal du Bourgogne) en werd daar voor de eerste keer gelast. Wij zijn bijna alle fietsenzaken in Toulouse afgeweest. Aluminium lassen kan niet iedereen, zelfs niet in de stad waar ze (uiteraard ook van aluminium) vliegtuigen bouwen. Ik kreeg een adres maar daar aangekomen (5 km van de haven) bleek de goede man al jaren met pensioen te zijn. Uiteindelijk kreeg ik via het ‘Maison de Vélo’, een fietsenzaak t.o. het station een adres in Montrabe. Een eind weg. Na het eindstation van de metro nog een 30 minuten per bus. Daar aangekomen was men ontroerd dat wij deze lange reis ondernomen hadden en hebben direct het stuur gelast. In het Maison de Vélo hebben ze later de versnellingskabel en versleten trapper vervangen. Wij kunnen de komende zomer weer fietsen en overal waar we komen boodschappen doen en de omgeving verkennen. En aan boord droge voeten houden!

 
PENOZA

Wij hadden aan Sinterklaas gevraagd DVD’s van leuke series op TV van de afgelopen tijd in onze schoen te stoppen. En zo kregen wij de hele serie afleveringen van Penoza mee. Na een paar afleveringen waren wij al verslaafd. Overdag werden wij ook steeds herinnerd aan de serie. Tegenover ons lag een 22 meterlange péniche, CARMEN genaamd, de hoofdpersoon uit de serie. In 3 dagen tijd hebben wij de 10 uur durende afleveringen in de avonduren verslonden! Inmiddels hebben wij Borgen deel 1 ook geconsumeerd in hetzelfde tempo. Wij zijn niet in staat om ons tot één aflevering per avond te beperken!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten