16-4-2011

Als wij na de feestdagen weer in Parijs zijn zien wij in elk parkje een afgeschermd gedeelte, waar de inwoners hun kerstbomen kwijt kunnen. Er rijdt een wagentje van de gemeente rond met een shredder en de fijn gemaalde bomen worden in het park in de borders uitgestrooid. In Nederland zouden 10 kerstbomen bij elkaar in een parkje vragen om in brand gestoken te worden, hier niet! En het geeft de parkjes een verlate kerstgeur.

Na de kerstdagen wordt in begin van het nieuwe jaar het Driekoningenfeest gevierd. Zij brachten destijds amandelen mee, een teken van gezondheid en vruchtbaarheid en de Fransen bakten daar direct taarten van ! De bakkers nu kunnen de taarten van bladerdeeg met een tuinboon erin verstopt en een papieren kroontje erop niet aanslepen.. Die taart heet de Galette du Roi. Wie de boon in zijn stukje taart aantreft is de Roi of Reine en mag de verdere dag de kroon dragen. Hier de hand van Omalyne die de tuinboon vond en die aan haar éénjarige kleindochter Lou de kroon gaf.

De Seine is een rivier waarvan het stroomgebied boven Dyon ligt. Tot Montereau is het een klein riviertje, heet dan ook de Petit Seine. Dan stroomt de veel grotere Yonne (stroomgebied is de Morvan) in de Seine. Vlak voor Parijs stroomt de ook veel grotere Marne in de Seine, maar de Seine blijft de Seine heten! Bij overvloedige regenval in de stroomgebieden stijgt het waterpeil aanzienlijk en overstromingen kwamen in het verleden vaak voor. In 1910 vond de laatste en de grootste plaats en stond half Parijs onder water. Volgens de geschiedenis vindt er één keer in de honderd jaar zo’n grote overstroming plaats. We hebben het toch aangedurfd om in 2010 de boot in Parijs achter te laten… Het water steeg dit jaar wel maar kwam niet veel verder dan de vuilniszakken en de bankjes (zie rode pijl) langs de kade van Ile St Louis.