SLUIZEN IN BELGIË
Op de Maas en de
Sambre in België is veel beroepsvaart en de sluizen zijn dubbel. Een probleem
ontstaat als er één grote sluis verbouwd wordt en alles door de kleine sluis
moet. Hoog boven de sluis zitten 3 man in een kantoortje al het verkeer te
regelen. Beroepsvaart wordt per marifoon direct beantwoord, naar pleziervaart
wordt niet geluisterd, of mijn Frans was niet Waals genoeg, teveel Nederlands
accent? Er zat niets anders op dan aanleggen en naar de controlekamer lopen.
Daar moest ik de lengte en de naam van mijn boot opschrijven, 'Gairloch', 11
meter. En ik mocht zo waar de volgende
schutting achter de 'Solonge', aansluiten. We werden per marifoon opgeroepen,
de 'Goeloo' en de 'Solonge' mochten de sluis in. Er voer een kleine Peniche
langs, naam niet te lezen. Alle schepen rondom wezen naar mij dat ik hem direct
moest volgen. In grote haast ging ik achter hem de sluis in met naar later bleek niet de Franse naam 'Solonge'
maar op zijn Engels 'So Long' ! Op de Sambre voeren wij achter een andere 'commerce chargée', dat gaat altijd erg
langzaam. Inhalen heeft geen zin, daarvoor zitten de sluizen te kort op elkaar
en hij krijgt altijd voorrang. Vóór Charleroi haakte hij af en raadde ons aan
absoluut niet in Charleroi af te meren voor de nacht. Anders klommen geheid
jongelui aan boord etc. Pas na de eerste
sluis daarna was het weer veilig. We volgden zijn advies op en mochten direct
na de eerste sluis aanmeren van de sluismeester aan een krakkemikkig ponton. De
veelheid aan borden bij de ingang van de sluis en de aparte sluisdeuren vielen
op. Hangend aan ijzeren draden worden die over een rails gereden. We lagen
vlakbij een kerncentrale en een spoorbrug. En boven ons dalende vliegtuigen voor
het vliegveld Charleroi-Brussel. Na 6 uur varen vonden we alles goed. Nachtvluchten,
zoals bij Schiphol, waren er gelukkig niet en het was inderdaad een veilige
plek.
FRANSE WATERWEGEN
Ondanks eerdere
toezeggingen was het de Franse Rijkswaterstaat, de 'Voie Navigable de France',
niet gelukt om het Canal des Ardennes weer in zijn volle lengte bevaarbaar te
krijgen. Vorig jaar mei was tijdens
enorme regenbuien en overstromingen een sluishuisje in een sluis gevallen en
was de doorgang gestremd. Nu pas wordt bekend dat het pas in 2020 weer
bevaarbaar wordt. Of nooit meer... In 2018 is het rapport Duron verschenen over
de 8000 km Franse waterwegen. Daarin wordt gesproken over sluiting van 20% van
alle vaarwegen, door bezuinigingen noodzakelijk. Ongeveer parallel lopende
kanalen zouden gesloten worden. En kanalen met weinig verkeer van hotelboten en
weinig verhuurfirma's. Dat laatste geldt misschien voor het Canal des Ardennes,
van uitstel dit jaar komt misschien wel definitief afstel. De overstroming vorig jaar kwam dus misschien
wel goed uit voor de VNF. Er is veel energie en geld is gestoken om het Canal
entre Champagne et Bourgogne bevaarbaar te houden. Dat ten koste van het
ongeveer parallelle Canal des Vosges. Door gebrekkig onderhoud is in het laatste
kanaal 2 jaar geleden een sluiswand ingestort, nu gelukkig wel na een jaar toch
hersteld . Binnenkort meer duidelijkheid. Wij zijn op weg naar de Marne. 'In
Namen namen' wij de beslissing om door de Borinage meer naar het westen te
varen en via het Canal du Nord richting Parijs. Een zekere, maar wel langere en
beslist geen toeristische route. De zwarte streep op de kaart is een onbevaarbaar
deel van een kanaal. Vandaar de grote omweg. De gele streep is onze vaarweg naar Tancrou
aan de Marne, waar wij de 22e juni verwacht worden.
STRÉPY-THIEU
Verder varend kom
je bij Strépy-Thieu. Daar staat één van de grootste dubbele scheepsliften van
de wereld. Eind 20e eeuw ter vervanging van 4 hydraulische scheepsliften
gebouwd voor scheepsvaart tot 350 ton. De nieuwe scheepslift moest schepen tot
1350 ton kunnen verwerken. In 2002 kon het eerste schip er van gebruik maken.
In die 20 jaar bouw werden steenkolenmijnen gesloten en nam ook de zware
industrie af in Wallonië . Was dit project eigenlijk nog nodig ? Daar hebben de
Belgen een kwalificatie voor : GTI,
Grands Travaux Inutiles. De kosten vielen ook 4x hoger uit dan geraamd, 625
miljoen euro. Maar men ging toch door en het resultaat is imposant. Je vaart
een open luciferdoos in van 112 meter lang en 12 meter breed. Deze bak van 8000
ton hangt aan 144 ijzeren draden met
contragewichten en in 10 minuten ben je met boot en al ruim 73 meter lager of
hoger. Er gaat een sluismeester mee en op elke etage is een deur om bij storing
'naar de vaste wal' te kunnen. Met een' bon voyage et continuation' vaar je de
bak uit. Een fraai staaltje Belgische techniek. De vier oude scheepsliften
behoren nu tot het UNESCO werelderfgoed. Alleen aan dat bon voyage van de
sluismeester komt na een uur varen plotseling een einde. Aan beide zijden van
het kanaal een vierkant rood-wit-rood bord, d.w.z. verboden door te varen !? Ik
stopte, je houdt je aan de regels en na 5 minuten verbazing kwam er een auto
aan rijden." Er wordt gewerkt aan vervanging van een brugdeel over een snelweg,
dus het hele weekend is geen scheepvaart mogelijk !" Dat wij daarvan niet op de
hoogte waren en ook de sluismeester in Strépy ons daar niet over inlichtte daar
ging deze 'waterambtenaar' natuurlijk
niet over. Ook op teletekst in berichten voor de scheepvaart stond geen melding
over deze stremming. Er zat niets anders op dan terug te varen, ergens aanleggen en wachten tot
maandag. Tot 7 uur in de avond van de andere kant toch beroepsvaart aankwam. 'Vandaag
zijn ze klaar met hun werk, vaar er maar
snel onder door' zei de kapitein. En dat deden we, want dat scheelde 2 dagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten