zondag 27 november 2011

2011-11-27


CHALONS EN CHAMPAGNE

Ook een stad die veel geleden heeft in de oorlogen van de vorige eeuw. Hier is alleen de kathedraal overeind blijven staan. Sinds Napoleon een ambtenarenstad met veel studenten. Er is een dit jaar aangelegde jachthaven met alle voorzieningen. Er lopen 2 kleine riviertjes door de stad, waar je zowaar een rondvaart over kan maken. Kortom een soort ’s-Hertogenbosch. Die rondvaart hebben wij gemaakt. Vele malen stopte onderweg de (elektrische) motor vanwege stugge waterplanten in de schroef. Op zondag waren wij getuige van een thriatlon en zwommen vele deelnemers langs onze boot.

DORMANS

Er is hier tijdens de 2 wereldoorlogen en zeker de 1e WO verschrikkelijk huis gehouden door het Franse en het Duitse leger. Veel steden zijn totaal verwoest en na de 2e WO herbouwd met nog een enkel ‘oud ‘restant’, zoals in Vitry-le-Francois, zie tekening. In Dormans, waar wij onze trouwdag vierden onder het genot van een uitgebreide champagnelunch, staat ‘Le Mémorial des Batailles de la Marne’, een imposant gebouw van 52 meter hoog op een berg 117 meter boven de Marne. Dit is één van de 4 grote monumenten ter herinnering aan de 1e WO. De plek is uitgekozen door Maarschalk Foch zelf, een Franse bevelhebber in die oorlog.


PARIJS

We naderen na 8 maanden in de ‘Campagne’ vertoefd te hebben onze thuishaven voor de winter, de Port de l’Arsenal in Parijs. Echt winters is het nog niet als wij op 1 oktober Parijs binnen varen. Het is tropisch warm met 28 graden! We verheugen ons op het weerzien met de vaste bewoners en de hektiek van deze wereldstad. Na 250 vaaruren en een niet te tellen hoeveelheid sluizen, via de Seine, de Yonne, het Canal du Bourgogne, de Saône tot en met de Seille, terug via het Canal entre Champagne et Bourgogne en wederom de Marne en de Seine zijn wij weer terug waar we in april dit jaar zijn begonnen, PARIJS! Van ‘uitrusten’ van deze reis zal niet veel terecht komen, vrees ik. Teveel nieuwe tentoonstellingen en niet bezochte buurten. Parijs ‘eet ons op’! Geen tijd meer voor een blog, maar volgend jaar gaan we vast weer verder. Elsbeth en René Gorter

Geen opmerkingen:

Een reactie posten