Wij liggen nu halverwege het kanaal langszij aan het parkje, Jardin de l’Arsenal, 1 ha groot. Dit wordt bijna dagelijks onderhouden en bevat een rozentuin, vijver met goudvissen, een amfitheater, 2 kinderspeelplaatsen en een restaurant. Op zonnige dagen zeer druk bezocht. Fransen houden erg van flaneren. Zij kijken bootjes en wij naar de toeristen en de Parijzenaars, die hun hondje uitlaten.
We liggen deze winter in de Port de l’Arsenal met uitzicht op de ‘colonne’ op het Place de la Bastille. ’s-Avonds wordt de Génie da la Revolution bovenop een zuil verlicht als symbool voor de vrijheid. Karel V heeft het bolwerk van de Bastille gebouwd als bescherming tegen de Engelsen in de Honderdjarige oorlog. Tevergeefs, want Hendrik uit Engeland (ook de vijfde !) wist Parijs te veroveren. Niet lang, want 16 jaar later moest hij weer wijken voor Jeanne d’Arc, in Frankrijk kom je haar naam overal tegen. Daarna werd het een gevangenis. Met name voor hen, die niet helemaal op dezelfde lijn zaten als de regerende koningen. Victor Hugo en Voltaire o.a. hebben daar een tijd ‘gewoond’. Zij mochten daar iedereen ontvangen en vrienden te eten vragen, maar stonden wel onder huisarrest. Dit duurde tot 1789. Als bolwerk van de heersende macht in de ogen van de burgers van Parijs zou de Bastille vol zitten met revolutionairen. Daarom werd de Bastille bestormd. Na 7 dagen strijd werd de gevangenis ingenomen. Negen ‘citoyens ‘ en dertig bewaarders van de gevangenis vonden daarbij de dood. Binnen zaten slechts zeven (!) ‘gevangenen’, waaronder enkele psychiatrische patiënten, die door de familie daar voor hun eigen bescherming ‘gestald’ waren, zoals markies de Sade… De Bastille werd afgebroken en de stenen werden gebruikt om de Place de la Concorde en de pont Neuf te bestraten, zodat het gewone volk over het bolwerk van de voormalige koningen met hun voeten konden lopen. Op de plaats waar de Bastille stond wilde men eerst een fontein met een spuitende olifant maken. Zestig jaar later en weer wat revoluties verder werd echter besloten tot een zuil met bovenop de in goudkleur uitgevoerde Génie de la Revoultion. Op de zuil staan de namen van alle doden tijdens de 2 opstanden van de burgerij in Parijs In 1830,de 27e,28e en de 29e juli genaamd de ‘Trois Glorieuses ‘ (zie het schilderij van Eugene Delacroix met Marianne met ontblote borsten op de barricaden) en ook die van 1848. Zo bloot rond lopen op de Bastille was voor ons te koud in oktober. Wij hebben jassen, mutsen en handschoenen gekocht om een gedeelte van de winter in Parijs door te komen.
Aan het eind van het parkje ligt het moderne gebouw van de capitainerie. Beneden bevinden zich de doucheruimtes, wasmachines en drogers (overigens ook op 2 andere plekken in de haven aanwezig) en de ruimte voor de Plaisanciers, waar je kan internetten of TV kijken. Boven is het havenkantoor, vanwaar uit ook de sluis naar de Seine wordt bediend. Daar is altijd iemand aanwezig, in de zomer zelfs tot 20.00 uur als vraagbaak voor de gehele haven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten