GENDRINGEN

Na een bezoek aan een oudtante van Elsbeth in Doesburg gingen wij de Oude IJssel op. Een 80 km lang riviertje dat ontspringt in Duitsland, bij Megchelen ons land instroomt en na 30 km in de IJssel eindigt bij Doesburg. Tot Doetinchem is er beroepsvaart. Daarna komen enkele lage bruggen. Wij moesten de tent naar achteren en de ramen omlaag klappen en legden aan in Ulft vlakbij de stuw. Verder kan je niet varen. De volgende dag gingen wij op de fiets naar Gendringen, vlakbij de Duitse grens. De reden dat wij zo diep de Achterhoek intrekken is dat de grootvader van Elsbeth daar veearts is geweest en haar moeder daar geboren en getogen is. Zij kwamen destijds in het kleine dorp wonen tegelijk met een nieuwe huisarts, notaris en burgemeester en hadden daar volgens Elsbeth´s moeder een fantastische tijd. Later werden veel familievakanties in Gendringen doorgebracht. In het dorp spraken wij op de markt ouderen aan. Enkelen wisten zich het huis van de voormalig dierenarts te herinneren en voegden er aan toe om ook op de begraafplaats te kijken op de weg naar Wieken. In het rietgedekte en thans fraai opgeknapte huis waar zij toen eens woonden hebben wij aangebeld en mochten binnen een kijkje nemen. We vonden tot onze verrassing ook het graf. Op onze weg door Gendringen hadden wij de bijzondere bloemenzaak van Bart Bressers ontdekt. Daar kochten wij enkele bloemen van het seizoen, dahlia’s, die wij op het graf gelegd hebben. Het was voor Elsbeth een onverwacht ontroerende dag bij het graf te staan van haar grootmoeder, Geertruida Elisabeth. Zij is precies zo vernoemd. Na het overlijden van haar grootvader heeft haar grootmoeder Gendringen verlaten en heeft 14 jaar lang bij haar enige dochter en haar gezin gewoond. Elsbeth heeft als oudste kleinkind met haar grootmoeder een innige band opgebouwd vanaf haar vijfde tot haar achttiende jaar, toen overleed zij. Een maand na haar overlijden heb ik Elsbeth voor het eerst ontmoet.