WEDEROM LA ROCHE SAINT PIERRE
Ik schreef enkele weken geleden over een invasie van feestvierders bij de Halte Nautique, toen wij daar lagen. Twee weken later was er een tweede invasie, maar nu van SDF’s. Dat staat voor ‘Sans Domicile Fixe’, Fransen zijn gek op afkortingen. Dit keer waren het Romazigeuners. Met een 50-tal caravans hadden zij bezit genomen van het voetbalveld aan de overkant van het kanaal. Niemand wil ze hebben dus nemen ze het heft in eigen hand. Na tussenkomst van de gendarmerie en de burgemeester wordt er dan een soort bestand afgesproken dat ze een veertien dagen mogen blijven. Dit keer natuurlijk omdat de voetbalwedstrijden dan beginnen. Direct wegsturen kan en mag niet volgens de wet in Frankrijk. De schade door vandalisme en illegaal aftappen van stroom uit lantaarnpalen is voor de gemeente en zijn inwoners. Zo was er in Toulouse na een ‘tijdelijk’ verblijf op een net aangelegd parkeerterrein voor 100.000 euro schade, die niet te verhalen is. Er bestaan ook rondtrekkende z.g. Reli-Roma’s, die in de omgeving het evangelie willen verkondigen. Die overleggen (meestal) eerst of ze welkom zijn en zijn bereid voor water en stroom betalen. In de krant hadden wij gelezen van de bezetting van het voetbalveld in La Roche St. Pierre. Toen wij langs voeren lag er geen boot meer aan de kade en stonden aan de overkant een twintig man te vissen met in de verte veel witte caravans. Wij passeerden het kleine dorpje. Het voetbalseizoen zal daar vast later beginnen.
AGEN
Het is een leuke stad, maar het kan er verdomd warm zijn. Boven de 35 graden gaan de bewoners de bergen van de Quercy in om af te koelen. Met een boot gaat dat moeilijk. Er staat geen zuchtje wind vandaag. We kijken jaloers vanaf ons achterdek naar waar de koelte te vinden zou zijn en zien de spiegelingen van kleine villa’s met allemaal een zwembad.
HET PONT CANAL IN AGEN
We waren blij dat we het erg warme Agen konden verlaten. Vóór je het op één na langste aquaduct in Frankrijk over de Garonne (580 meter lang, die in Briare is de langste) oversteekt moet je het sluismechanisme in werking stellen door aan een stok te draaien, die over het kanaal is gespannen. Dat deden wij, maar aan de andere kant aangekomen sprong het licht opeens op 2x rood. Sluis ‘en panne’. Een toevallig aanwezig iemand van de VNF kon het niet oplossen. Volgens hem was de stok aan de andere kant door onze handeling op tilt geslagen. De enige oplossing was om terug te varen, weer een draai geven aan de stok en voor de derde keer de Pont Canal over de Garonne terug te varen. Zo gevraagd, zo gedaan. Drie maal is inderdaad scheepsrecht, de sluis werkte en wij konden onze reis voortzetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten