2011-9-19

TROMPÉ MONSIEUR?

Vertrokken uit Langres en na 43 sluizen steeds op montant gedrukt te hebben op de afstandsbediening om de automatische sluizen in werking te zetten, mag je nu op 340 meter boven NAP naar beneden, avalant dus.

Bij de eerste sluis drukte ik gewoontetrouw op montant en heb daardoor het systeem van drie volgende sluizen ontregeld. De rijdende sluismeester moest te hulp komen om mijn fout te herstellen. Trompé m’sieur? Ik moest zelf even nadenken voordat ik begreep waar hij het over had. Eh.. eh.. Oui m’sieur!

ZWEMMEN IN FOULAIN

Recht onder het kerkhof dachten wij een rustige plek te hebben gevonden om aan te meren. Het was erg warm en ’s-middags verscheen uit het niets twee Nederlandse families, die het kanaal in sprongen, zonder te kijken hoe ze er weer uitmoesten. Zij stonden een paar kilometer verderop op een camping van hun oom. Die had zijn baan als bankier in Friesland eraan gegeven om hier een (spirituele) camping te beginnen met mogelijkheid tot yoga en meditatie. Deze jonge vaders leerden hun kinderen andere zaken. Het water in ging nog wel, eruit minder en zo kwam onze ladder nog een keer van pas. Dit alles onder het bord “Baignade Interdit”. Ook leerden zij hun kinderen van de wat verderop gelegen brug af te springen als bommetje.‘Pap doe het nog eens voor!’ Elsbeth vroeg beleefd aan een vader of hij ook zo’n etterbak was geweest vroeger, die vanaf bruggen bij varende boten in het water sprong. Ja mevrouw en ik heb ook wel eens een pikhaak in mijn nek gehad.

HANG/DUWJONGEREN IN FOULAIN

Na de zwemmers kwam om half zeven ‘s-avonds een tractor met erachter een grasmaaier. In een half uur was hij met veel kabaal klaar. Een boot die bezig was aan te leggen moest in allerijl zijn meerhaken en lijnen losmaken om hem niet in de weg te zitten! De volgende avond kwam de tractor nu met een apparaat om het gras op één lijn te krijgen. Het was nog steeds erg warm en rond de pique-niquetafel had zich een groep jongeren verzameld. Duidelijk onder de 16 jaar, want zij hadden geen brommers. Om half elf verscheen de tractor, nu met een machine erachter om van het  bij elkaar geharkte gras rollen te maken.

Na 20 minuten er lagen 5 rollen. Voor de jeugd was het vertrek van de tractor het sein om de rollen onder veel gejoel (en hard werken!) te verplaatsen. We zaten in het donker op het achterdek ons af te vragen wat het doel was. In het water rollen? In de fik steken? Maar ze hadden zich de taak gesteld om ze op de picque-niquetafel te krijgen.

Dat lukte natuurlijk niet. De strobalen werden gebruikt om vanaf de tafel erop te springen. Plotseling hoorden we een enorm gegil, volgens Elsbeth werd er een meisje lastig gevallen. Ook omdat het al tegen middernacht liep werd het tijd om er eens heen te gaan.

‘Messieurs, mesdames.. wij willen slapen en ..’Ik werd direct in de rede gevallen : wij zijn alleen messieurs! Het was duidelijk dat één deelnemertje nog niet de baard in de keel had. Met een ‘Excusez nous’ verdwenen zij, moegespeeld… De volgende morgen om half zeven verscheen een ploeg om met handgrasmaaiers de laatste restjes rond de bomen en te steile gedeelten weg te maaien en kwam ook de tractor voor de laatste keer langs om de rollen stro op te halen. We zijn er bijna tractordoof van geworden. Ondanks het kerkhof in de nabijheid was het toch niet zo’n rustige plek.