2015-4-27

ASSEMBLÉE GÉNÉRALE DU CLUB FLUVIAL DE BRIARE, MET DINER!!

In de jachthaven van Briare is plaats voor een ca 65  boten. Met een vaste kern van Franse booteigenaren en enkele verdwaalde buitenlanders. Zij hebben enkele jaren geleden een jachtclub opgericht en organiseren gedurende het hele jaar door activiteiten. In oktober vorig jaar hebben wij het afscheidsdiner van het jaar meegemaakt. Eind maart dit jaar vond de algemene ledenvergadering plaats, waar ook alle plannen voor komend jaar kenbaar werden gemaakt. En zoals goed gebruik afgesloten met een copieus diner met wijn à la volonté als opening van het seizoen. In Parijs waren wij tijdens onze twee jaar overwintering ook lid van de jachtclub daar met dezelfde rituelen. In Briare doet men daar niet voor onder! Richting dessert neemt het aantal decibellen van de tafelgesprekken aanzienlijk toe. Kortom een erg gezellige middag. Één van de activiteiten komend jaar is een uitgebreide borrel met de bewoners van de kade met de mooiste huizen van Briare. Wij liggen met de boot tegenover deze huizen. Deze bijeenkomst is helaas pas eind mei, tot dan wil ik echt niet in Briare blijven. Elsbeth wel, zij had zo graag kennis met haar overburen willen maken. Ze had zo vaak tegen de gesloten luiken van die huizen aangekeken en wie zou daar wonen? Nieuwsgierig is ze helemaal niet....

LES CONFRÉRIES DE PITHIVIERS

Al jaren koop ik elke ochtend in Frankrijk een plaatselijke en een landelijke krant. Zo lees ik in Briare 'La République du Centre', het plaatselijke suffertje. De activiteiten die in elk dorp in de omgeving plaats vinden worden uitgebreid beschreven. De vide-grénier is altijd een groot succes voor de organisatoren, het was mooi weer en de tafels raakten snel leeg. Of de de nog in leven zijnde oud-strijders van de tweede wereldoorlog hebben weer genoten van de repas gourmande in alle amitié en convivialité, oftewel het was gezellig en het smaakte goed. Vandaag viel mijn oog op een artikel over Pithiviers, een stadje van nog geen 9000 inwoners in de Loiret. Het ging over twee genootschappen, Confréries genaamd, die de plaatselijke specialiteiten promoten. De Confrérie du Pithiviers wil het lokale koekje promoten. Na vijf jaar 'dood' te zijn geweest is deze broederschap in 2014 weer nieuw leven in geblazen. Er zijn inmiddels al zes leden tot ridder, 'Chevalier' geslagen, waarvan de vier banketbakkers uit het stadje. Zij hebben gezworen hun vrienden dit koekje te laten eten en dit zelf ook te doen bij alle gelegenheden, dat is hun credo. Op de j.l. gehouden algemene ledenvergadering is besloten in september een wedstrijd te houden wie het beste koekje kan bakken. De andere Confrérie is die van de pain d' épices de Saint-Grégoire de Nicopolis, een hele mond vol, maar het gaat om ... ontbijtkoek. Zij hebben al tien leden en de voorzitster, sorry de Grand Maîtresse van de broederschap heeft grootse plannen. Er is volgens haar ruimte voor nog drie genootschappen. Die van de zwaluwenpaté van Pithiviers, de kaas van Pithiviers met artisjokkenhaar (?) en de plaatselijke honing. Het grote moment voor de Confréries is om op de jaarlijkse landbouwmarkt in het stadje te paraderen in hun kleurrijke outfit. Dit jaar mogen ook de genootschappen uit de omgeving (nog?) meedoen. Zo komen dit jaar de wijnridders van Orleans, die van de rillettes en rillons uit Tour, de Lichonneux de tarte tatin uit  Lamotte-Beuvron, oftewel de omgekeerde appeltaart in dat stadje in Hotel Tatin in 1888 voor het eerst per ongeluk is gebakken. De Chevalliers van de Camembert en de andouillette uit Jargeau en de pâté van stukjes konijn uit de Artois zijn ook welkom. Ze komen allemaal in hun gekleurde gewaden met dito tulband op hun hoofd.

Als je al dit plaatselijke nieuws leest weet je waarom je in Frankrijk bent. Er zijn natuurlijk belangrijkere problemen in dit land, zeker nu. Maar eten en alles wat er om heen hangt, daar gaat het om hier. Ik hou zelf erg van koken, daarom begrijp ik de Fransen!

 

PASEN IN BRIARE

 

Op de wintersport bij skiliften is het altijd dringen. Voordringen is geen kunst, er zitten immers geen remmen op ski's. Fransen zijn er meesters in om van dit ontbrekende onderdeel gebruik te maken! Bij de bakkers in eigen land gedragen zij zich voorbeeldig. Er is meestal een aparte in- en uitgang. Ze staan keurig in de rij tot buiten toe. Heel normaal hier. Op eerste paasdag wordt de rij buiten bij de beste boulanger-patissier van Briare aanzienlijk groter. Iedereen neemt een taartje mee naar huis voor bij de koffie. De patisserie, die ze willen hebben wordt op ingenieuze wijze verpakt met strikken en linten eromheen. Dat kost veel tijd voor de vier verkoopsters.  Niemand die er moeilijk overdoet en vrolijk keuvelend wacht men zijn beurt af.